Het stadsleven in een dorp
Een tijd terug zag ik op de tijdlijn van het lief een gefrustreerde post van een dierenarts. Ze was weer bij een koe geroepen omdat die metaal had binnen gekregen. Ze noemde het een vreselijk pijnlijk lijden waar ze quasi machteloos tegenover staat. Ik denk dat ze het “Het scherp” noemde. Zwerfvuil (vooral blikjes) raken… Continue reading
Deze ochtend was de zon veelbelovend, dus gingen we terug aan de slag in onze tuin. Wij, dat zijn de dochter en ikzelf. Geen tuinier zo enthousiast als mijzelf en dat kind van mij. De zaailingen van de dochter (dat lees je hier) brachten zowaar enkele plantjes op, dus begonnen we vandaag met het uitplanten… Continue reading
We zijn terug! Er was 40 dagen bloggen en een rotte verkoudheid en toen viel het bloggen (heel even) stil. Om eerlijk te zijn besefte ik op zondag pas dat vrijdag gepasseerd was en toen was het al te laat, dus ja. De beestjes zijn ondertussen verslaan en ik ben deze week helemaal terug. Regelmatig… Continue reading
Het kind is geobsedeerd door roze. Ik stak haar al eens graag in jongenskleren en heb een voorkeur voor ‘stoere schoenen’. Wanneer ze jurken draagt, dan zijn het er van merken die weggaan van de cliché’s. Verder ben ik streng wat betreft Disney en Studio 100. Buiten ondergoed en pyjama’s komt dat er niet in.… Continue reading
Vorige maand deed ik pas de eerste blogpost uit deze reeks en hier is ze al terug. Eigenlijk had ik er gerust al vijf kunnen vullen. Op zijn minst. Het praten heeft ze duidelijk van mij en momenteel groeit ze zo snel en evolueert haar taal zienderogen. Ze begint ons bijvoorbeeld van antwoord te dienen… Continue reading
Toen ik quasi dagelijks in Gent was slopen er zeer snel verschillende routines in mijn leven. Er waren verschillende taken die ik op mij nam, aangezien ik toch altijd in ‘t stad was. Het is ongelooflijk hoe snel een mens gewoontes kweekt en hoe moeilijk het is om die weer af te leren. Deze week… Continue reading
Wanneer ik iets doe of er iets gebeurt dat van toepassing op deze rubriek stuur ik dat rap, meestal in één woord, naar het lief via WhatsApp, anders vergeet ik dat gegarandeerd en zit ik op vrijdag te blinken voor een leeg tekstscherm terwijl ik mijn hoofd breek over de dommigheden van de afgelopen week.… Continue reading
Doe ik mee aan de ratrace of ben ik eerder manana manana? Tegen alle verwachtingen in, ook die van mezelf, ben ik totaal geen mens (ouder) die druk voelt op het vlak van ouderschap of Emma’s prestaties. Op om het even welk vlak: zolang we gelukkig en gezond zijn is alles goed. De ratrace hou… Continue reading