Tweeduizendentien. Het werd stil en koud in de herfst en winter van tweeduizendentien. Mijn computermaat stierf en mijn thuis ging in vlammen op. Bij beide was ik degene die front-row zat. Alleen. Alleen met dat wat mij voor altijd veranderde. Niemand was bij ons toen Kim en ik hoorden dat er kanker was. Niemand was… Continue reading
