Geweldig & Gênant 105

Sorry voor vorige week. Toen was deze er niet. Soms is het moederen al zwaar genoeg zonder blogpost. Wat wel online kwam toen was al op voorhand geschreven en dat is net iets makkelijker in zo’n week. Hastag selfcare.

Geweldig

• Billie die lang genoeg slaapt om dit uit te typen.
• Emma haar verbaasde blik zien ‘s ochtends vroeg nadat de Sint haar brief en tekening kwam halen.
• Het enthousiasme van mijn dochters. Zoveel enthousiasme, altijd en overal.
• Op café gaan met de moeders voor vier uur, zonder kinders. Santé!
• Het lief en ik die als volwassenen tegen elkaar zeggen “sorry dat ik soms zo klote doe, ik weet niet hoe het komt”, en daarna veel liever voor elkaar zijn.

Gênant

• Met het lief praten over de verbouwing. Zeggen dat er nog moet gemaild worden. Wanneer het lief zijn adres vraagt antwoorden dat het in de Leemweg is. Iets te laat beseffen dat het om een emailadres ging. Kijk. Het lief zegt soms nog steeds dat ik een kalle ben terwijl hij lacht. Soms is dat echt terecht
• Prijzen zien van de kaas in de Colruyt. Vinden dat alles wel heel duur is. Beseffen dat het om kiloprijzen gaat en dat ik moet omrekenen. Het opgeven en potje eiersalade kopen. Wiskunde. Wie heeft daar goesting voor op maandagochtend? Ik alleszins niet.
• Een plaktattoo op de dochter haar arm zetten. Zeggen dat ze moet stoppen met wrikkelen. Tonen dat het zo niet lukt. Het opnieuw proberen. Zien dat het mislukt is. Beseffen dat je het plastiekske er niet af deed en dat die plaktattoo daar nu op plakt. Dat leren ze u niet in al die ouderboeken, zulle. Daar stond ik dan, met een kapotte tattoo, van K3 nog wel! Het kind keek eerst met verwarring en dan met compassie naar mij. “Het is niet erg mama, ik pak wel een andere. Dat is moeilijk, hé?”. Hopen dat het trauma meevalt en ze binnen 15 jaar niet spreekt over die ene keer met die tattoo en ons moeder haar dommigheid.
• Bij de CM zitten en een nummertje krijgen. Telkens je de “ping” hoort rechtstaan en naar het scherm achter u gaan kijken. U afvragen wie die schermen zo ver hangt. U afvragen of die zwangerschappen nog niet zwaar genoeg waren voor moeder natuur, aangezien ze ook uw zicht verder afpakte. Eindelijk het juist nummer zien. De Maxi Cosi pakken en rechtstaan. Bijna tegen het scherm lopen dat recht voor mij hing met koeien van letters. Oké. Oké. Dus er hingen twee schermen. Ik was moe, oké? Niet mijn schuld. Allemaal de schuld van moeder natuur, met haar nachtvoedingen.
• Masterchef uitkijken. Beginnen bleiten bij de voorlaatste aflevering. Het lief verward zien kijken. Al snikkend zeggen dat de volgende aflevering de aller- aller- allerlaatste aflevering zal zijn met de drie bro’s. Ik had een momentje, oké? End of an era en ik vond dat het bleiten waard. Neh.