Geweldig & Gênant 103

Geweldig

• Het verlengde weekend. Hoe zalig waren zaterdag en zondag? Wij namen elke minuut zon in ons op
• Billie die na twee dagen niets opeens terug kaka doet. Ouders snappen mij.
• Moeders die u last minute uitnodigen voor een lunch.
• Mijn lading cadeaus voor Emma en Billie in december. Allemaal handgemaakt of tweedehands of boeken, of een combinatie van voorgaande drie
• Emma die elke dag luidkeels meezingt met de Spice Girls. Zigazagaaaaah.

Gênant

• Naar de Colruyt gaan. Moe zijn. Daar niet meer bij stil staan. Volop geeuwen en mij omdraaien. Quasi in het gezicht van een mevrouw geeuwen en mij excuseren. “Sorry, mevrouw”. Ze lachtte en zei “ik herinner me die tijden nog”, en knikte richting mijn maxi-cosi. “Het gaat voorbij”, voegde ze er aan toe en ik was dankbaar voor haar reactie. Schoon toch, hé?
• Praten met Billie alsof ze 10 jaar is. Luidop zeggen “Wat liefke? Wilt ge chocola? Oké dan!”, en een zak Sinterklaaschocolade in mijn kar mikken. Mij omdraaien en zie hoe een medewerker moet lachen. Ja, kijk. Het kind wou chocola. Dat is zeker niet voor mij om stiekem binnen te schrokken om 16u30 nadat ik Emma voor tv heb geïnstalleerd.
• Naar buiten gaan in de Colruyt. Voor de schuifdeur staan. Wachten. Achteruit gaan. Vooruit gaan. Wachten. De pijl op de grond zien. Naar de uitgang gaan in plaats van gelijk een debiel voor die ingang te staan dansen met mijn kar. Ah, een goeie oude. Blijkt dat ik nog steeds even dom ben als vier jaar geleden. Zekerheden, nietwaar?
• Met Emma naar het toilet gaan. In het toilet luisteren naar haar kaka-commentaar. “Ik duw HEEL hard en hij VLOOG eruit! Heb je ‘t gehoord?”. Het bevestigen. Haar poep afvegen. Luisteren naar haar beschrijving van haar kaka. Haar zus ook laten kijken. Haar 1249843168 keer aanmanen om nu eindelijk door te chassen. De geur becommentariëren als was het Anderlecht-Club Brugge. Eindelijk terug uit het toilet gaan. Goeiendag zeggen tegen de mevrouw die stond te wachten en wat excuserend mijn schouders ophalen. Sorry mevrouw. Ik weet niet of ge kinders hebt, ik peins het wel, want het was in een indoor speeltuin, maar ik kan er ook niets aan doen. Kaka is de shit, zo blijkt.
• Enthousiast met Emma naar een snoepwinkel gaan vol roze TL-lichten. Herinneren hoe magisch dat was voor mij als kind. Begrijpen dat kiezen hartverscheurend is en uiteindelijk met twee dingen naar buiten gaan. Betalen aan de kassa en terug beseffen dat ik een volwassene ben en veel te veel heb betaald voor een boel slechte suikers. Ik kan daar echt niets aan doen. Soms neemt het kind in mij de bovenhand. Als je mij ooit tegenkomt in het wild: je herkent die momenten aan het lief, die één tot vijf meter achter ons staat te zoeken achter de ogen die uit zijn hoofd rolden, terwijl ik breed sta te grijnzen.