Er is een oud gezegde dat zegt “Wanneer uw man en psycholoog al schandalig lang zeggen dat je terug moet schrijven, dan moet je dat ook doen”. Telkens iemand het zegt antwoord ik dat ik het wel eens zal doen, maar dat het ingewikkeld is. Ik schrijf namelijk altijd eerlijk, maar wanneer dat niet meer kan om familieruzies te vermijden (privé) , of omdat een advocaat zegt dat het niet mag (mijn ontslag geweest) of omdat je geen aannemers voor de borst wil stoten (verbouwingen), dan durf ik de handdoek al eens volledig in de ring te gooien. Dat is zonde, want ik mis het bloggen zo en het zou mij zoveel deugd doen. Tot het lief uit het niets zei “Gij moet terug Geweldig en Gênant doen, zodat de mensen weten hoe ik afzie met u”. Ik dacht “Awel ja”, maar zei niets.
Awel ja, zeg ik nu. Het is per-fect. Eén keer per week een vaste post op een vaste dag. Eén dat ik amusant vind en jullie naar ‘t schijnt ook. De rest zien we later wel weer, maar het is een begin.
Geweldig
- De vertelsels van Emma. Binnenkort gooi ik nog eens een Emma praat online. Wat een verhalen, soms.
- Ik geef nog steeds full-time borstvoeding, wat wil zeggen dat Billie mij de leukste ter wereld vindt, na haar grote zus.
- Kent ge dat, dat ge op een plek in uw leven zit en ge denkt “Amaai, dit hadden we vorig jaar nooit kunnen bedenken”. Ik heb het gevoel dat het lief en ik dat volgend jaar tegen elkaar zullen zeggen. Spannende tijden.
- De verse soep van het lief. Echt. Geef diene mens een soepmedaille.
- Voor wie het gemist zou hebben op Instagram: ik word in december meter van een meisje. Het kindje van mijn broer en zijn lief. Ze is een dag later uitgerekend dan Emma en ik kan niet wachten om ze te ontmoeten!
Gênant
- Waze volgen om uit de wegenwerken in Maldegem te geraken. Links inslaan. Zeggen tegen Emma dat dat wel een gekke weg is. Uitkomen bij een boerderij. Beseffen dat je een lange oprit bent opgereden in plaats van een straat in te slaan.
- In juni voorstellen aan de juf om de poppenkleertjes te wassen. Dat drie maand in de koffer laten zitten om ze dan uiteindelijk te wassen en te drogen de laatste vakantiedag.
- Mijn bankkaart verliezen. Bellen naar het lief en die van hem op gaan halen. Hij die een dom mopje wil uithalen en de bankkaart tegen uw raam legt terwijl hij knipoogt. Het raam openen om een opmerking te geven en nog net met twee horen hoe de bankkaart IN de deur valt.
- Naar de tegelman (iemand die tegels legt) gaan en zeggen dat je keramisch parket wilt. Horen dat de tegels, inclusief doek, uitkomen op minstens 70 euro/m² zonder plaatsing. Droog vragen of hij ook klanten heeft die niet van adel zijn en de korte shock in zijn ogen lezen.
- Aardappelen bakken met een kleuter die kapot is van vermoeidheid en een baby die tandjes krijgt. Proberen om dapper te zijn en alles in goede banen te leiden. Uiteindelijk opgeven en sturen naar het lief dat het eten is afgelast. Lang leve soep uit de diepvries, zegiku.
Welkom terug! Ik lees niet graag op Instagram (veel te klein, dan moet ik mijn bril altijd zoeken!) en hier wel. Dus joepie!
Waarom koken als er diep in de diepvries zit?
En misschien moet je opteren voor een keramische planken vloer, naar het schijnt goedkoper dan parket. Hihi hoehoe haha. Sorry.
Joepie, eindelijk weer een post van jou 🙂 En een wekelijkse vaste afspraak dan nog! Waar kan ik tekenen?
Hoera, je bent terug 🙂
joepie!
wel ik hoop dat het schrijven deugd gedaan heeft ;-), het was alweer fijn om te lezen!
Jeuj! Dit smaakt naar meer (hopelijk voor jou ook…).
Awel ja, dat uw lief gelijk heeft. Welkom terug!
Blij dat je terug bent!