Ik hou haar uitspraken bij op mijn telefoon maar wil ze hier blijven delen zodat ik ze zeker niet verlies. Zo wordt mijn online dagboek netjes bijgevuld en kunnen jullie meegenieten van de leutigheid die hier tegenwoordig uit onze kleuter haar mond komt.
Lees maar even mee:
- “Het heeft gemist, mama”, wanneer het buiten mistig is.
- “Dat vind ik een goede idee” als ze je wil overtuigen van haar eigen ingeving op dat moment. Chocolade als ontbijt is bijvoorbeeld een “goede idee”, maar met ons drie samen op stap gaan is dat ook. Wie ben ik dan om te discussiëren?
- “Wij gaan nu een beetje spelen”. Zou het een manager worden, misschien? Niets van “Wil jij?” of “Gaan wij”, of “Ik ga”. Neen. Wij gaan het samen doen.
- “Dat is echt héél lekker”, bij random gerechten of snacks die de papa haar voorschotelt. Ik moet u niet uitleggen hoe groot zijn grijns dan is, zekerst?
- “Billie! BIIILLIEEEE! HALLO! JA? BILLIE? Ja. Even niet groeien nu. Wacht. Waaacht. WAAAAAAAAAAAACHHHHT… Ja. Oké. Ja, nu wel weer groeien. Goed zo, Billie!!!”. In de paar seconden dramatische pauze die komt na “wacht” wrijft ze dan even over mijn buik, of iets in dat genre.
- “Ik ga niet slaan op jouw buik mama, ik ga een beetje trommelen”. Is goed, kind. Wel niet te hard, alsjeblieft.
- “Aurie is de baby in mijn buik. Hij is wel heel mini.”. Zo, dat weet u dan ook weer.
- “We gaan te laat zijn op de school, denk ik”. Ik peins het ook ja, misschien moet je nog eens vier toertjes rond uw schoenen lopen voor we vertrekken en vijf minuten lang demonstreren hoe je kan springen. “Hoog, mama. En op één been. En ver, mama!”.
- “NEEN! Dat is van Felix”, ‘s nachts in haar slaap.
- “Oh! Een roze zakje! Een roze doos! Is het voor mij?”. Ze herkent de verpakking van Vente Exclusive. Nu nog het retourbeleid uitgelegd krijgen, want dat zorgt geregeld voor drama, aangezien alles altijd past volgens haar.
- “En als het naaaacht iiiis, mag je niet knutseleeeeeen”. Zelfgemaakte liedjes met zelfgemaakte teksten is een dingetje tegenwoordig. Slapen is dat nog altijd minder, met momenten.
- “Ik wil mijn zeemeermin”, om 3u ‘s nachts. Slapen, dat is wat ik wil, maar ik krijg het precies ook niet, hé?
- “Ow, shit!”. Azo vloeken zeg! Dat heeft ze zeker niet van haar mama, want die doet dat nooit. Ook die “godverdikke toch!” heeft ze niet van mij.
Het volgende overzicht zal er waarschijnlijk één zijn van haar uitspraken als grote zus. Dat is enorm spannend en tegelijkertijd ook zo absurd, dat ik er mij amper iets bij kan voorstellen. Dat het leutig zal worden, dat weet ik wel, want aan uitleg van Emma zal het ongetwijfeld niet ontbreken.
.
😃