Dat ik een feminist ben is geen verrassing meer voor menig lezer. Gelijke rechten, vrouwenrechten en alle rechten van minderheidsgroepen liggen mij nauw aan het hart. Blanke mannen dicteren nog steeds veel van de wereld en soms zijn er daarrond feiten die mij omver blazen. Zoals deze: 96,1% van alle kunst die wereldwijd wordt geveild is van mannelijke kunstenaars (bron). Desondanks de vele initiatieven in de laatste tien jaar is er nog een enorm lange weg te gaan en het is ontzettend belangrijk dat we die feiten blijven herhalen en onder de aandacht brengen als we ooit verandering willen zien.
De muziekindustrie is nog zo’n plek waar de cijfers mij stil maken. Ondanks de Beyoncé’s, Aretha’s en Madonna’s blijven vrouwen vreselijk ondervertegenwoordigd. In 2017 waren amper 16,8% van alle artiesten vrouwelijk. In de laatste 5 jaar werden 899 artiesten genomineerd voor een Grammy en amper 9% daarvan was vrouwelijk. Ik kon zelf amper de data geloven die uit dat onderzoek kwam (bron), maar hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik de realiteit besefte. Neem nu onze eigenste Vlaamse Tijdloze op StuBru. Zo lang ik mij kan herinneren voorziet dat programma de achtergrondmuziek op oudejaarsavond. Nog nooit, in al die jaren, stond ik stil bij het feit dat er amper vrouwen staan in die lijst. Vorig jaar was het 3%, waarvan 2, Stevie Nicks en Christine McVie, deel uitmaken van Fleetwood Mac. Zij stonden op nummer 36 met Dreams. Sinéad O’Connor is de eerste en enige solovrouw op de 48ste plaats met ‘Troy’. That’s it. Al de rest zijn mannen.
Hoe kan dat? Hoe is het mogelijk dat er al 31 jaar lang een eindejaarslijst op de nationale radio bestaat en die nog steeds zo mannelijk is? En nog veel erger: hoe kan het dat velen onder ons daar amper bij stil staan? Ik kan zonder aarzelen 50 vrouwelijke artiesten en nummers bedenken die mij raken in het diepste van mijn ziel. Doorheen mijn leven waren er altijd vrouwelijke muzikanten, van de Spice Girls en Dolly Parton tot Adele en Beyoncé, en geen enkele van hen krijgt er credit voor (al zet ik de Spice Girls jaarlijks trouw in mijn top 3).
Eline en de vrouwen bij Rosa vzw dachten er net zo over en confronteerden mij met de realiteit. Ze confronteren ons met de realiteit, want ze riepen de #tietloze in het leven met de bedoeling om iedereen te laten stil staan bij het tekort aan vrouwen in de oh zo geliefde lijst. Er werden buttons ontworpen door Eline (Koop ze hier spotgoedkoop en steun een goed doel!) en er werd een persbericht gelanceerd met de oproep om Aretha’s Respect (1976) in de Tijdloze te stemmen.
Wie je ook bent, of wat je ook vindt van feminisme, hier is mijn vraag: denk eens na over je favoriete muziek. Sta stil bij de vrouwen die je muzikaal bij de keel grepen. Bij diegene die onuitwisbare nadruk op je achterlieten en gun ze een stem.
Het wordt tijd dat we de cijfers veranderen. Stem vrouwen in de Tijdloze op StuBru. Het is ontzettend makkelijk om te doen en de tijd is er meer dan rijp voor, want het is zoals een wijze vrouw ooit zong in 1994: “Express yourself, don’t repress yourself”.
Lap, te laat om in te dienen…mijn lijstje zou geweest zijn:
Florence and the machine – dog days are over
Angie stone – wish i didn’t miss you
Amy winehouse – back to black
Maar de keuze is moeilijk: björk, feist, hole, alicia keys, the breeders, skunk anansie… hebben allemaal vette klassiekers op hun naam staan.