We springen hier van het ene avontuur in het andere, dus leek het mij gepast om even een update te plaatsen zodat we weer op dezelfde lijn geraken. Eens thuisgekomen van reis vertrokken we quasi direct terug voor een verlengd weekend naar de kust. De dochter en ik waren er drie dagen en verlengden zo het vakantiegevoel nog wat. Mijn mama had de zevenjarige dochter van een vriendin ook uitgenodigd voor een dag en dat meisje nam Emma een ganse dag op sleeptouw. Zalig om te zien hoe kinderen elkaar entertainen, hoe snel onze dochter dingen oppikte en vooral hoe de dag zich vulde met het gegiechel van twee meisjes. ‘s Avonds speelden de Rode Duivels hun legendarische kwartfinale. Iedereen ging gekleed in een aangepast tenue, behalve ik, want ik had niet gedacht aan een outfit. Voor de dochter had ik ook geen “kleren vanne foetbal” mee, wat zorgde voor een enorme teleurstelling. Mijn mama haar oma-hart brak en ze beloofde Emma dat ze zouden gaan winkelen. Die namiddag uitte de dochter de gevleugelde woorden: “Emma vindt winkels met Mawsie leuk”. Terwijl ze dat zei had ze een tas vol speelgoed op haar rug, een afwasborstel die ze wou (waarom?) en één of ander spel in haar handen. In winkel twee kreeg ze een badpak, een prinsessenrok-vanne-foetbal, een waterballonsysteemding en een zak snoep. De laatste stop was bij de supermarkt, waar ze een groot brood kreeg (don’t ask), Paula-puddingskes en ijsjes van Plop. Geen wonder dat ze winkelen leuk vindt. Ik kan het haar precies niet kwalijk nemen. ‘s Avonds kwamen alle tantes, nonkels en haar peter thuis, dus het feest kon helemaal beginnen.
Zaterdagochtend vertelde tante ‘Dira dat we naar een verrassing gingen. De dochter wist niet alles, maar ze kreeg een boekje met afbeeldingen en daar stond K3 in! Ze ging K3 zien en dansen en zingen. OHMAGAD! Emma botste de ganse dag op en neer van enthousiasme door de anticipatie en wij eigenlijk ook wel. Doorheen de dag hielden we ons bezig met alles, niets, en heel veel aftellen. Na de match van 16 uur, Engeland – Zweden, vertrokken we richting ‘de verrassing’. Het kind tukte anderhalf uur en werd wakker net voor we de parking van Plopsaland opreden. Eens uitgestapt keek ze haar ogen uit. Ze kreeg haar eigen kaartje (hoezo, zij heeft een abonnement?) van tante ‘Dira en hield het vast als was het de grootste schat. We waren nog geen honderd meter verder of ze kreeg van iemand sinaasappelwater (Capri Sonne). Er liepen mensen rond met gigantische karren vol snoep waar ze uit mocht kiezen, er waren chips en eigenlijk veel te veel om op te noemen. Wat er niet was waren mijn principes genre “geen suiker en enkel water”. Het is vakantie voor iets!
In het park was alles gedecoreerd en overal waar we rond ons keken zagen we Studio 100-figuren. Ideaal voor de dochter, want dat betekende dat ze naar iedereen eens kon zwaaien vanaf een veilige afstand. Ze ging naar Mayaland met mijn broer en ik kreeg Emma glimmend van trots terug, met in haar handjes een hondenknuffel die een unicorn-pyjama draagt. Ik werd voorgesteld aan de nieuwe aanwinst en samen gingen we snel iets eten om daarna helemaal uit de bol te gaan tijdens het optreden van K3. We deden nog enkele attracties en verwonderden ons aan alle lichtjes. We zagen de parade van dichtbij en K3 zwaaide naar Emma. Ze spreekt daar nu nog van, gasten: Klaasje, Hanne én Marthe zwaaiden naar haar. Naar haar, hé. Ze wist niet waar ze het had.
Net voor het sluiten van het park gingen we naar de winkeltjes, waar ze (weer maar eens) verwend werd door mijn ouders en haar peter. K3-pantoffels, -schoenen, -sokken en -accessoires. Je begrijpt dat ze in de zevende hemel was. De avond werd afgesloten met knallend vuurwerk dat door de dochter (met koptelefoon) werd onthaald met een zelfzekere: “Ik vind het niet leuk. Ik ben bang. Ik wil NU weg”, waarop we ons naar de parking begaven. We hadden nog net genoeg tijd om Emma te vertellen hoe trots we op haar waren voor ze in een diepe slaap viel. We stopten haar die nacht in bed met plakhandjes en haar K3-jurk bleef aan.
Op zondag spendeerden we de dag zoals die op zijn best is. We luierden, we babbelden, we speelden wat en aten wat. We keken tv en maakten puzzels. We tukten in de zetel en lakten onze nagels. De avond, en ons verlengd weekend, werd afgesloten met lekkere frietjes en heel veel geknuffel. Toen we ‘s avonds naar huis reden vertelde Emma nog een half uur over het voorbije weekend. Ze beleefde zoveel hoogtepunten dat ze telkens opnieuw enthousiast werd wanneer haar iets te binnen schoot. Uiteindelijk viel ze in slaap met haar unicorn/hondenknuffel tegen haar wang. Op de achtergrond zong K3 “Kijk eens goed, kijk eens goed om je heen. Overal liefde, liefde is overal” en ik zong zachtjes mee.
Wat een weekend.
Wat een feest.
Wat een liefde.
*Dit is geen gesponsorde post. De avond Plopsaland was wel exclusief, maar desalniettemin tegen betaling.