We zijn terug van vakantie en de Franse lucht deed ons goed. Ook de dochter genoot merkbaar van een stressvrije periode zonder ambetante routines en ouders met verplichtingen. Ze ontpopte zich snel tot charmeuse eerste klasse en begroette menig Frans persoon met “bosjooeer”. Ook “au rewoir” en “merciiiiiiii” behoren nu tot haar vocabulaire. Zei ik al dat we trots zijn op dat kind van ons? Ik peins het wel hé, maar toch, voor de zekerheid: we zijn zo trots op haar!
Lees maar even mee:
- “Zwembad of strand? Emma moet keuzes maken”. Toen we vroegen wat we die avond gingen doen. Wie heeft dat aan ons kind geleerd? Hoe dan?
- “Nu gaat Emma foto nemen”. Het kind is duidelijk zot van Instax. Geloof het of niet: van de 5 foto’s die ze nam van het lief en mij is er maar één mislukt. Natuurtalent of genie? We twijfelen nog.
- “Liedje zingen van de Belgiën” of de variant “Liedje zingen van de foebal”. Telkens ze een Belgische vlag ziet wil ze dat de Brabançonne gezongen wordt. Kunt ge het u inbeelden? Minstens twintig keer per dag doen we het hier voor vorst, voor vrijheid en voor recht. Ze zingt dat trouwens probleemloos mee.
- “Lopen! Lopen! LOPENLOPENLOPENJAAAA”. Telkens ze een voetballer met de bal ziet. Nog een paar maand en we beginnen aan de buitenspelregel.
- “We zien nog wel, dat is misschien. Misschien, mama”. Ze vroeg iets en ik zei dat we het nog wel gingen zien. Daarop vertelde ze mij wat die zin betekent. Duidelijke communicatie, enal.
- “Hoe was het op vakantie?”, wanneer het lief of ik zeggen: “vertel eens hoe het was op vakantie”. De humor van haar vader, dedie.
- “Emma wil ijsje eten”, van acht uur ‘s morgens tot acht uur ‘s avonds.
- “Kom keer mee”, wanneer ze iets wil dat eigenlijk niet mag of dat haar misschien zal geweigerd worden. Ze neemt je dan mee naar de koekenkast of diepvriezer en vraagt ter plekke pas wat ze wilt.
- “Zon prikt! Zonnebril”. Ja, madame. Ja.
- “Emma wil nog keer Oenikjorn”. Unicorn, bedoelt ze. Haar tante Dira heeft een gigantische opblaasbare unicorn en Emma mag daar op dobberen in het zwembad.
- “Nog cadeautje?“. Emma kreeg onderweg naar Frankrijk onderweg-cadeautjes. Telkens we nu in de auto stappen wil ze cadeautjes. Wanneer ik uitleg dat ze die enkel krijgt wanneer we ver en lang rijden met de auto eist ze dat we ver en lang gaan rijden.
- “Ik wil me sluffertjes aan, ni me pantoffels”, want mijn mama gaf haar pantoffels en zei dat dat sluffertjes zijn. Hartjes voor West-Vlaams.
Dat van die koekenkast is hilarisch! Slim kind, alsof ze ervan uitgaat dat als je de moeite al doet om tot aan de kast te stappen, je wel zal toegeven 🙂
Ik werk met kinderen tussen 0 en 12 jaar en die ‘kom keer mee?’ is ook bij ons een zéér vaak gebruikte zin en om precies dezelfde reden, haha. Waar leren die kinderen dat toch? 😉
Zotjes hé, dat zo’n dingen zo universeel zijn?
Moh, echt, zo keischone foto’s van Emma! 😍
haha die cadeautjes. Bij ons is er een keiharde associatie tussen koeken eten en autoritten. Na onze US roadtrip passeerden we de week erna Luik , waarop onze 2jarig opeens begon te roepen “jaaa, daar is ons hotelletje, we zijn er, daar is hotelletje”.
Wij vertrekken volgende week naar Frankrijk. Door jouw blog heb ik er al helemaal zin in.
Vraagje: Welke onderwegcadeautjes had je voor Emma? Ik ben nog op zoek naar ideeën voor onze kleuter.
Oh ik hoop dat dit nog op tijd is! Het is echt niets verantwoords of pedagogisch, maar eerder ‘brol’ van den Action. Ik som op:
– Een stuiterbal gevuld met glitters, een afbeelding van Frozen en een lichtje (<1 euro) (want je kan op vakantie spelen in het gras!)
- Een leesboekje van Frozen (<2 euro) (want dat kunnen we 's avonds lezen)
- Een prinsessenzonnebril (<2 euro) (want op vakantie is er altijd zonnetje)
- Een strandbal van Frozen (<2 euro) (want op vakantie gaan we zwemmen)
- Een balpen met achteraan een lichtje van, je raadt het al: Frozen (<2 euro) (dan kan je brieven schrijven naar tante)
- 3 plastieken ringen van Frozen (<1 euro) (want je ben zo'n grote flink meid)
- Een doos droge koeken van Frozen (<2 euro) (want van al die pakjes open doen krijg je veel honger)
- Een soort suprise-ei van Frozen (<1 euro). Daar zaten parels in om zelf een armband te maken, en nog een ei met een wasco en een gum, niet echt een aanrader. Die van Hello Kitty al zekerst niet, want daar zitten kleine bollekes suiker in en ik was als de dood dat onze dochter zich zou verslikken.
Wat ook kan voor zo'n kleintjes is een zoektocht onderweg. Megasimpel. Bedenk dingen die je sowieso tegen komt onderweg, zelfs al is het autostrade. (Een brug, een tunnel, een rode auto, een camion, een tankstation, ...) en zet die afbeeldingen op een blad. Dat wordt uw bingokaart. Hou die zelf vast (of het is garantie miserie), maar toon hem wel. Zeg dat ze moet zoeken en telkens ze iets vindt doorkruist ge dat met veel drama. Applaus enal. Als je dat wat timed kunt ge zeggen: "Als we alles hebben, dan stoppen we voor een ijsje" (efkes pauze), of "dan krijg je het SUPERCADEAU!! (en dan zorgt ge voor 1 extra leuk cadeau ofzo). Ik heb zo'n zoekkaart gebruikt tijdens wandelingen, wanneer ze het na een half uur beu werd, dan moest ze op schattenjacht (een bloem, een takje, een steen, een veer en een boomblad).
Hopelijk ben je hier wat mee. Heel veel plezier, en vooral: geniet <3