De week is al weer voorbij en wat was het hier rustig. Ik publiceerde maar twee posts, maar één ervan was wel redelijk heftig. Voor de één of andere reden besefte ik dat zo niet bij het publiceren ervan. Merci voor alle reacties allemaal. Blijkt dat dat Disneysprookje van een relatie voor iedereen hard werken is, zeker wanneer er kinderen zijn en er geen kasteel is. Belangrijke reminder: we zijn niet alleen. Zo simpel en toch zo waar.
Geweldig
- Op een doordeweekse donderdag met het lief en de dochter naar Planckendael gaan.
- De gesprekken met Emma. Wat een kind. Wat een gesprekken.
- Zondag gaan we met mijn broer en zus (plus lieven) naar een escape room. Dat wordt sowieso amusant.
- Mijn dochter is helemaal gek van nagellak en manicures. Sinds een week of twee loop ik dagelijks rond met perfect gelakte nagels, en dat terwijl het mij een leuke tijd oplevert met de dochter.
- Mijn ouders kochten een zwembad voor Emma en oh my god het is een ding uit twee delen met een glijbaan, een dinosaurusboog die water spuit. Een dinosaurus die een spel vasthoudt en nog duusd andere leuke accessoires. Ik (en Emma) waren zo enthousiast dat we ter plaatste stonden ons papa op te jagen. Ha. Sorry, papa!
Gênant
- Het lief een persoonlijkheidstest laten doen. Na de test onderaan bekende personen zien met dezelfde persoonlijkheid. Meevoelen met Jay-Z omdat het lief lijkt op Beyoncé. Zien dat Will Tura er ook tussen staan. Onder de indruk zijn. Uitgelachen worden omdat het een internationale test is en dus niet Arthur Blanckaert, maar Will Turner is.
Ik zeg u: de wereld weet niet wat ze missen. Moventtoch. - Zelf aardappelen bakken. De pan selecteren op basis van vaatwasbestendig. Uzelf slim voelen. De pan op het vuur zetten. Het vuur aanzetten. Controleren of het juist vuur werd aangezet. Boter in de pan doen. Vijf minuten wachten. Tien minuten wachten. Kijken of de plon gesprongen is. Het vuur controleren. Merken dat het vuur op één staat en niet op zes.
So close, yet so far. Bijna Masterchef. Bijna. - Met de dochter klimrekken en parcours doen in Planckendael. Enthousiast zijn. Een superzot klimrek zien en zoeken naar de start. Het niet vinden. Beter zoeken. Goed kijken. Beseffen dat het een speeltuig is van de ringstaartaapjes.
Het was een zot klimrek. De ringstaartaapjes hebben chance met zo’n speelgoed. - Rondlopen en spreken met de dochter. In een gesprek verwikkeld zijn en onderbroken worden door het lief die wijst op een dier. Mij omdraaien en een leguaan zien. Mij een bult schrikken en luid gillen. Uitgelachen worden door het lief omdat het een stenen leguaan is, en dus decoratie.
Kudos aan de decorateur. Dat was een goed duplicaat. - Slapen. Gewekt worden door het lief en een wenende dochter. Horen dat het lief zich nerveus maakt omdat hij geen boxershort vindt. Mij bedenken dat er in de propere wasmand liggen. Telepathie proberen te gebruiken. Geambeteerd worden door de wenende dochter. Horen dat het lief hem nog nerveuzer maakt en de dochter aanmaant om te zwijgen. Horen dat de dochter nu ook kwaad wordt. Opstaan. De deur open smijten en luid, geïrriteerd, verkondigen “HET IS AL GOED IK GA DIE BOXERSHORT WEL HALEN!”. Zien hoe de dochter en het lief mij vragend aankijken. Rond me kijken. Zien dat het kind en lief content zijn. Er niets van snappen tot het lief zegt: “Het was een droom, schat”.
De meeste dromen zijn bedrog, maar als ik wakker word naast jou dan droom ik nog. Letterlijk. Domme boxershorts, zeg.