Op reis naar Visby in Gotland, een Zweeds eiland – Deel 1

Onlangs ging ik door de foto’s van onze reis naar Zweden. Het viel me in dat ik nooit blogde over die reis. Ik was toen zwanger en van het één kwam het ander, maar die blogpost kwam er dus nooit. Drie jaar later gaat het er dus eindelijk van komen. Wij gingen op babymoon (zienekeer hoe hip wij toen al waren, internet) naar Gotland, het grootste eiland van Zweden in de Oostzee. Het is de thuishaven van Pippi Langkous en Tellkido, waar de straten bezaaid met keikoppen geflankeerd worden door duizenden rozen en gevels die zo uit een sprookje lijken te komen. Waar je een bonte verzameling brievenbussen in een krakkemikkig rijtje aan het begin van de straat vindt, omdat de huizen zover uiteen staan dat het onbegonnen werk is om de post echt aan huis te bedelen. Je kan er verdwalen op kliffen, uren mijmeren op steenstranden of heuse tochten maken in bosrijke gebieden. De lucht en het water zijn er zo proper dat het lief en ik vanaf de eerste minuut beseften dat geen mens de schoonheid zou snappen, tenzij ze er zelf zijn geweest.

Je raakt in Gotland door het vliegtuig te nemen naar Stockholm en daar een vlucht te nemen naar het eiland. Dat kan ook per boot, maar wij zagen die trip niet zitten omdat die langer duurde (zwanger, dus nope). De ontbrekende aansluiting van vluchten gaf ons een dag in Stockholm, waardoor we de kans kregen om het Vasa Museet te bezoeken, wat we ons niet beklaagden. Eens aangekomen in Visby, de hoofdstad van Gotland, settelden we ons in onze verblijfplaats, want we bleven er voor twee weken. Daarna regelden we een auto om te kunnen rondrijden, want niet alles is bereikbaar per fiets of bromfiets op Gotland. Als laatste stop gingen we langs bij de toeristische dienst om de nodige informatie te verzamelen over het eiland. De dag werd afgesloten met onze eerste wandeling.

De eerste dag huurden we fietsen in Visby en fietsten we naar Kneippbyn, een pretpark voor de allerkleinsten met daarin Villa Villekulla. Mocht je denken dat dat het Zweeds is voor Villa Kakelbont van de immer inspirerende Pippi Langkous, dan heb je helemaal gelijk. Het zal wel zijn dat ik het huis van één van mijn jeugdheldinnen ging bezoeken. Kneippbyn is een zomer- en waterpretpark, en het weer beslist welke attracties open zijn, dus best even op voorhand controleren. Zweden leeft zijn reputatie na wat betreft kostprijzen (duur!), dus een toegansticketje kost 31,50 euro per persoon. Achteraf bekeken, als mama van een peuter, zou ik het zonder aarzelen opnieuw betalen. Gegarandeerd een ganse dag pret. Als volwassene is eigenlijk enkel het huis van Pippi plezant. Iets verder stopten we in Högklint, waar we wandelden naar de top van een klif en ons voor de eerste keer verbaasden over het fenomenale uitzicht die Gotland je geeft.

De twee volgende dagen deden we het rustig aan, want mijn zwangerschap eiste dat, dus toen gingen we twee dagen tjoolen op het eiland, op de kliffen, in de bossen, waar de wind ons maar bracht. We genoten van ‘fika’ in Fridhem. Fika is het Zweeds vier-uurtje met zoetigheid en ik zeg het u: die Zweden hebben dat allemaal goed geregeld. In het binnenland kwam je her en der op schattige locaties, soms een soort van tuinhuisje in mensen hun tuin, waar er zelfgebakken cakejes, koekjes, en ander zoets werd geserveerd. Je neemt er iets bij om te drinken en zet de tijd even stil. Het hielp ontzettend dat de locaties en het servies uit poppenhuisjes leken te komen. Ik verbaasde me keer op keer over het leven daar, in al zijn eenvoud, en hoe schoon dat wel niet kan zijn. We gingen naar het treinmuseum in Dalhem, stopten aan vuurtorens waar we ons keer op keer vergaapten aan het uitzicht. We belandden op de ‘Stånga games’ en probeerden het spel ‘pärk’ te begrijpen, onmogelijk zo blijkt, zelfs voor een mens met sportinzicht zoals het lief. “Niets moet, alles mag” zou het motto worden van deze reis. De rust, het gebrek aan gejaagdheid, de omgeving en de ontzettend vriendelijke mensen en hun omgeving waren het perfecte recept voor een twee weken durende ultieme pauze . We waren amper een paar dagen op het eiland en we wisten allebei al dat een deel van ons hart daar voor altijd zou blijven. Zweden: wat zijt gij schoon.

Tot zover deel 1, later deze week volgt het volgende deel