Het kind is geobsedeerd door roze. Ik stak haar al eens graag in jongenskleren en heb een voorkeur voor ‘stoere schoenen’. Wanneer ze jurken draagt, dan zijn het er van merken die weggaan van de cliché’s. Verder ben ik streng wat betreft Disney en Studio 100. Buiten ondergoed en pyjama’s komt dat er niet in. Het maakte allemaal deel uit van mijn masterplan om een hip, trendy en stijlvol gekleed kind te hebben. Dat verliep allemaal vlot, tot december. Toen besliste Emma dat roze haar favoriete kleur is en dat haar tweede favoriete kleur glitter is. Haar interesse voor dieren (lees: obsessie) kreeg concurrentie van K3 en Let it Go. Sinds die dag ben ik niet de enige die haar outfits beslist. Zij zelf eist inspraak. “Eitje”, zou je denken, want ze heeft niets roze. Think again. Er zijn namelijk tantes en grootmoeders die ontdekten wat de dochter haar nieuwe obsessie is en mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Unicorns, glitters, toverstokken en lipgloss zijn mijn deel geworden. Hieronder een bloemlezing van het kind haar outfitkeuzes. Mocht je denken dat het meevalt, onthoud dan dat dat enkel komt omdat ik slim genoeg ben te werken met de marge die ik heb. Wacht ik toon het u.
Dat valt nog mee? Ja, geloof me, dat valt nog mee. De jurk kreeg ze van haar tantes, of wat dacht je? Hoe kom je toch tot dit redelijk resultaat? Glittersokken, een Let it Go grote-meisjes-onderbroek, een zwart met roze legging, waarvan het roze bovenaan zit (en dus niet zichtbaar is) en een roze cardigan met subtiele glitters aan de mouw. Dat zijn de dingen die ik gebruik tijdens de onderhandelingen en dat werkt goed. Andere varianten zijn deze:
Het belangrijkste is en blijft dat Emma het gevoel heeft dat ze mag kiezen, en dat ze zich goed voelt. Dat lukt wonderwel, dus voorlopig is het ‘missie geslaagd’. Tegelijkertijd ben ik bezig met verschillende slimme aankopen (zoals buttons) om haar tevreden te stellen, terwijl ik niet sterf onder een berg roze glitter. Oh en of ik de humor zie van gans deze situatie? Wat peinst ge zelf?
Hahaa geweldig! Je kan het gewoon echt niet tegenhouden he. Mijn 3-jarige dochter zit in dezelfde fase. Ik noem het bewust een fase omdat ik zeker weet dat dat ooit wel weer overgaat 🙂 Maar helaas wordt genderneutraal opvoeden niet door iedereen even belangrijk gevonden. Als ze dan thuiskomt met de woorden dat jongens geen roze mogen dragen, breekt mijn hart toch een beetje. Een mannelijke dokter noemt ze ook gewoon een dokter, terwijl een vrouwelijke dokter een “mevrouwdokter” is. Waar halen ze het??
Klinkt zo herkenbaar. Ik ben hier ook geen fan van roze, glitters en aanverwanten. Gisteren in de schoenwinkel nog grote discussie. Het zijn uiteindelijk gouden sandalen geworden die blinken ook. Toch? 😊
Hahaha, als moeder van twee tienerdochters wist ik dat dit moment ging komen. Onderhandelen (op eerlijke en net iets minder eerlijke wijze) was ook mijn deel. Met succes en soms dan weer eens zwaar in het zand bijten 😉. En ja hoor, het gaat echt wel over. Op het moment dat ze de overstap maken naar het tienerleven. Ergens rond hun 10de. Soms iets later… En dan heb je helemaal niks meer in de pap te brokken…
Thihi! Wij zitten nog in de fase dat ze alles aandoet wat wij haar aandoen. Voor schoenen heeft ze wel haar voorkeuren: altijd haar regenlaarzen. Ook binnen… 🙂
Hah! Mijn ma heeft daar nooit aan toegegeven en dus ben ik nu een 26-jarige die sinds een jaar geobsedeerd is met roze!
Ik mocht vroeger nooit roze dragen, want mijn moeke had en heeft daar een hekel aan. Ik vond dat nooit zo heel erg, maar ik geef het toe: sinds een paar jaar (ook al kies ik mijn kleren al sinds mijn tiende of zo zelf) draag ik bijna elke dag iets roze, al is het maar een detail. En het gekke is… mijn moeder vindt het nog leuk ook!