Geweldig & Gênant 90

Je moet het mij vergeven dat de inleiding korter is dan anders vandaag. Ik kan er niets aan doen. Mijn hoofd is appelmoes. Dat typt iets moeilijker. Dus gelijk ze in Amerikas zeggen: so without further ado…

Geweldig

• 8 maart 2018.
• Knutselen met de dochter blijft één van de plezantste dingen op aarde.
• Het lief zijn spaghettisaus. Serieus.
• Wanneer ik op stap ben met Emma, dan stopt ze soms in een deurportiek. Ze gaat dan op het opstapje staan en zingt luid en fier een kinderliedje. Soms doet ze dat één keer, soms tien keer, en elke keer ze het doet wordt de wereld wat mooier.
• We gingen voor de eerste keer naar het toneel met Emma.

Gênant

• Tijdens het toneel een accidentele uppercut van de dochter krijgen waardoor mijn bril op de grond valt. Een montuur aangereikt krijgen in twee delen. Tijdelijk zeer slechtziend worden. De ganse dag rondlopen met een zonnebril, want als Anna Wintour dat mag, dan mag ik dat ook. Ja, zelfs wanneer het regent. ‘s Avonds geen steek meer zien en de bril plakken met ducktape en stokjes.
  Er zijn geen foto’s van. Al een chance. Het moet nogal een zicht geweest zijn.
• De dag erop (maandag) om 9u30 aan de Pearle staan, in de regen, met een zonnebril. Dik een half uur later nog steeds voor een gesloten winkel staan. Beseffen dat er iets niet klopt en dan lezen dat ze pas openen om 13u30.
  Zonnebril + regen = het perfecte recept voor uw vrijdagse blogpost.
• Te horen krijgen bij de Pearle dat ze de glazen van de gebroken bril niet in een ander montuur kunnen steken. Ook niet als je in de laatste drie jaar 700 euro uitgaf in die specifieke winkel. Uiteindelijk een montuur aangereikt krijgen van 190 euro met de boodschap: “We willen de glazen bijslijpen, maar als ‘t misloopt is het uw verantwoordelijkheid”. Vriendelijk bedanken en naar Ace & Tate in Gent rijden. Daar binnen het uur geholpen worden voor 118 euro. Zo ondersteboven zijn dat je 50 meter in de verkeerde richting wandelt.
  Al een geluk ligt dat over de Vooruit (herkenbaar punt), of ik liep daar nu nog te zoeken achter mijn auto. Wel met een schone bril. Hoezee! Hoeraa!
• Na het Ace & Tate-bezoek snel binnenspringen bij de Bio-Planet. Aan de afdeling beenhouwerij komen en vlees bestellen. Zoeken achter de vegetarische burgers en een breed scala aan veggie burgers zien. Enorm onder de indruk zijn van de prijs per kilogram. Drie euro de kilo? Dat is bijna gratis! Logisch ook, want het zijn geplette groensels. Haja. Enthousiast vier soorten veggie-burgers bestellen. Aan de kassa verwonderd zijn over de prijs van mijn winkelkar en het steken op de dingen die ik kocht voor de dochter. ‘s Avonds tegen het lief stoefen over hoe goedkoop vegetarische dingen zijn per kiloprijs. Zijn kalle-gezicht zien terwijl hij mij uitlegt dat dat de stukprijs is.
  Hij heeft mij echt luidop uitgelachen. Geen schaamte. De vettigste bulderlach van de week. Die kiloprijs is één die nog jaren mee zal gaan. Ik had duidelijk een moeilijk maandag deze week. Afschaffen, zegiku!
• Een blogpost schrijven over rookmelders en overkomen als een soort expert-door-ervaring op het gebied van brand en rookmelders. Een foto nemen voor bij de blogpost. Zoeken naar de juiste hoek en de goede lichtinval. Het lief horen vragen waarom ik een foto maak van de deurbel. In stilte neen knikken en uw eigen dommigheid aanvaarden.
  Het was de ontvanger, oké? Dat is een wit bakje met een soort parlofoontje.