Wanneer je tante een bosslady is – Outfitpost Tumble ‘n Dry

Alsof een mama met een hart voor kledij en mode niet genoeg is, heeft dat kind van ons nog een tante ook die even zot is van al die dingens. Ze studeerde dit jaar af aan de HoGent in de opleiding Retail Management en kan nu officieel de baas gaan spelen over mensen. Het zal iets met genen te maken hebben, denk ik. Afgelopen maand was mijn zusje, tante Dira, manager van de Tumble ‘n Dry Pop-Up in Gent, dus het zal niemand verwonderen dat Emma een paar outfits rijker is. Mijn absolute favoriet is een sweaterdress met eronder een gestreepte legging. Zo comfortabel, stoer, maar toch niet mainstream. Ik combineerde die outfit met witte Stan Smits, en dan weet je dat je wint. Het is trouwens een outfit die van de herfst zo mee kan naar de winter en die geschikt is om van alle kattenkwaad in uit te halen. Of zoals Emma zegt: “Kijk, mama! Klimmen. Springen. Kijk. Wooeppieeeee!”. 

Ik hou van merken die kinderen niet behandelen als roze glitterprinsessen en blauwe stoeremanridders, maar die in plaats daarvan de huidige trends durven toepassen op kindermaat. Tumble ‘n Dry is een Nederlands merk dat werd opgericht in 2007 en hun ambitie is net wat ik hierboven beschreef. Toffe kledij ontwerpen die stoer en modieus is, van degelijke en duurzame kwaliteit aan betaalbare prijs. Ze delen hun collectie op in vier categorieën, omdat ze echt rekening willen houden met de verschillende noden per leeftijdsgroep. Hier kan je er meer info over vinden. Oh, en mocht ge u afvragen of deze post gesponsord is: neen dat is het niet. Geen enkele blogpost hier in gesponsord, tenzij hij in de categorie (naast de titel, bovenaan) sponsored zit. Ik ben gewoon een enthousiaste kledingnerd, meer niet.

Dat gezegd zijnde: het idee om outfitposts te doen met Emma in de hoofdrol was echt goed bedacht. Het zorgt voor de nodige afleiding en mijn zus en ik amuseren ons te pletter. Voor Emma geldt net hetzelfde en dat kunt ge zien aan de foto’s. Ik weet dat we tegenwoordig verwend zijn als het aankomt op foto’s met onze Instagram en Pinterest-levens. Iedereen heeft schone camera’s en werkt met al die knopkes alsof het niets is. Zelf dacht ik er ook wat van te kunnen, en dat is ergens ook zo, op voorwaarde dat mijn te fotograferen object geen ding is van zo’n meter hoog die geen seconde stilstaat. De foto’s zijn af en toe deels bewegend, of niet niet goed belicht, of niet 100% juist gefocust, maar dat is dan maar zo. Op de kledij kan er al eens wat kwijl hangen door het schaterlachen, tant pis. Het moet plezant blijven voor de dochter en dat wil zeggen dat we de zotste spelletjes eerst spelen terwijl er af en toe een foto getrokken wordt. In ruil krijgt ge wel een lachend kind te zien, en dat is mij meer waard dan al de rest samen.