Vandaag sprak ik met een vader die mij zei hoe zijn zoon reageerde toen ze live zagen hoe Appie neerging op het veld. Hoe zijn kind hoop had en zeker was dat alles goed ging komen en hoe hij dan dingen moest uitleggen als “zuurstoftekort in de hersenen” en wat dat betekent. Met de dagen die verstreken vervloeg de hoop.
“Het was huilen op de bank hoor”, zei hij, en mijn hart brak een beetje. Overal huilen jongens en meisjes op de bank en ik huil stilletjes mee.
Dank je wel. Ook hier tranen.