Wat is volgens jou een onmisbaar item in het huishouden?
Toen het lief en ik gingen samenwonen hadden we veel dubbel. Dingen zoals een strijkijzer, kookpotten, keukenrobot, etc. We hielden telkens het meest recent aangekochte of hetgeen van de beste kwaliteit. Lees: al mijn gerief. Het andere gaven we weg of deden we naar de kringloopwinkel. Er waren drie items die we niet dubbel hadden: een broodrooster, een koffiezet en een stofzuiger. Het lief had ze alledrie en ik niet. Enige minpunt? Het lief had ze in-den-tijd gekregen van zijn grootmoeder, die ze bewaard had van in-den-tijd er een caravan was. Het leven met onze apparatuur uit de jaren ’80 ging aan een sneltrein vooruit terwijl ik me doodvloekte op piepende en krakende apparatuur.
We springen drie jaar verder naar de tegenwoordige tijd. De koffiezet is overleden, of heeft zelfmoord gepleegd. Ik vermoed het laatste en kan het dat toestel niet kwalijk nemen. De broodrooster en stofzuiger leven nog steeds. Ik heb geen idee uit wat die apparatuur gemaakt is, maar het doet me met enige emotie terug denken aan de Nokia 3210. Het wiel van de stofzuiger viel eraf en werd vervangen door een houten exemplaar. De buis schiet er altijd uit. De knop om hem aan te steken hangt los en het opwindsysteem voor de kabel werkt al niet meer van voor de Spice Girls hun eerste hit scoorden, maar stofzuigen? Gelijk een mean machine. De broodrooster is ongeveer net hetzelfde verhaal, buiten dat die zijn kabel niet opwindt.
Met kerst kregen wij cadeaubonnen van een gigantische multimedia keten. Met enige tegenzin gingen we daar een stofzuiger kopen van AEG. Zo’n hip spel, zonder slang, die ideaal is voor luie moeders zoals mij. Met uitneembare kruimeldief, jawel! Na twee keer stofzuigen werkte het ding niet meer en ik was best wel kwaad. Bij de-grote-keten deelden ze mij mee dat ik die moest binnenbrengen, wachten en toen hing horen of hij hersteld ging worden. Vol gevloek en frustratie haalde ik de oude stofzuiger terug boven, want er was lenteweer en dan moet ik kuisen. Plots herinnerde ik mij weer hoe zalig een stofzuiger met slang is. Je kan neerliggen en ver reiken, meubels versleuren en allerhande joligheid uithalen met zo’n toestel.
‘s Avonds zei ik aan het lief dat ik toch wel spijt had van mijn hip spel en eigenlijk een andere wilde. Hij zei iets van “VERGEET HET!” en “GIJ KOOPT GEEN TWEEDE STOFZUIGER”. Het maakte indruk, want ik kocht er geen en berekende snel hoeveel extra effort het zou kosten voor ik er toch één zou kunnen kopen zonder scheidingspapieren. Tot vandaag. Er was een mail waarin stond dat het hip spel helaas niet kon hersteld worden (vioolmuziek) en dat ik een tegoedbon kreeg voor een nieuwe stofzuiger. Ik ging met de dochter op schok en kocht mij een Nilfisk Neo, inclusief slang, voet, opzetstukken en stofzuigzak. Exclusief kruimeldief, dat wel, maar we hebben een 15 maander die van de grond eet, dus dat komt wel in orde. Mijn onmisbaar huishouditem is dus een goeie ouderwetse stofzuiger met slang en stofzuigzak. Tot vandaag wist ik dat zelf niet eens.
High five, Karma!
🙂
Zalige blog 🙂
(kleine lettertjes: je moet je title-tag in de head nog bijwerken ;-))
Grote hit bij mijn metekindje: stofzuiger met oprolsysteem voor “den draad”, een autootje, en hij op veilige afstand. Draad bevestigen aan ‘t autootje, op de oprolknop duwen, en iedere keer opnieuw u een kriek lachen als hij schatert van plezier om zijn “rappenotto”. Onmisbaar, indeed 🙂
Ik heb al jaren een Nilfisk Neo en ben daar zot content van. Het enige dat al stuk is gegaan is het dingetje om de stofzuigermond recht te zetten in de stofzuiger om hem op te bergen, maar ik ga soms nogal hardhandig om met dat ding, dus zal ongetwijfeld mijn eigen schuld zijn.
Vroeger werden de spullen gemaakt om lang mee te gaan, helaas is dat nu vaak anders. Hier geen stofzuiger, wel een veegborstel en dweil.
🙂
Wat een leuke blog. Ik ben zelf onlangs verhuisd en hier is een centraal stofzuigersysteem ingebouwd. Geen gehannes meer met slangen en hopelijk gaat dit langer mee.
Wij kochten, na veel omzwervingen, een Miele met slang en stofzak en alles erop en eraan. Dat ding neemt plaats in, ziet er niet uit, maar het is zo robuust als iets en gaat waarschijnlijk de rest van ons leven meegaan. Of dat hopen we toch. Fingers crossed. (En oh wee als die stofzuiger het nu waagt om het morgen te begeven nadat ik hem hier zo heb bejubeld).
Oh boy, stofzuigen. Ik haat dat nu eens echt. Wij hebben ook nog een heel oud vehikel, echt een lomp geval. Ik sluit hem op in de kast en negeer hem meestal tot ik bezoek krijg en wel moét stofzuigen 😀
Een kruimeldief…want serieus, die stofzuiger staat in de kelder en da’s zo lastig en ver om die hele tijd uit te halen. maar met koekenetende peuters/kleuters in huis moet ik wel hele tijd achter de kruimels aan om te vermijden dat we een crumble cake op onze vloer kunnen beginnen klaarmaken.