Goeiemorgen! En wat voor één? De dochter zat in een fase die inhield dat ze het lief of ik moest zien, anders was het drama. Overtuigend veel drama. Dat heeft ze van de papa (haha). Ik begon al klotsende zweetoksels te krijgen bij het idee van de crèche woensdag en vreesde voor nog meer drama. Allemaal voor niets, want vandaag doet ze weer redelijk normaal. Niets aan ‘t handje. Een fase, is dat, denk ik. Of een sprongetje. Of iets. In ieder geval: het is terug opgelost, op dit moment typ ik en slaapt zij in haar park, dus hoera en hoezee! Lees je even mee?
Een rijmpje, ik vond dat grappig.
Geweldig
- De reacties dat we kregen op onze coverfoto in Het Nieuwsbladmagazine. Wat waren jullie met veel en wat zijn jullie ontzettend lief.
- Het weer en de vier dagen samen. Het leek wel verlengd weekend. We hadden een zalige dag in Gent en veel zalige momenten thuis.
- #gntclu. Het zit eraan te komen hé. Kampioenen, olé olé. De babysit voor zondag is alvast geregeld.
- Deze week mag ik hier iets weggeven voor de kindertjes en dat maakt mij blij. Helemaal summerproof.
- Ik had mijn eerste moederdag! Mijlpaal.
Gênant
- Naar Gent gaan en net voor het parkeren zien dat het reserve lampje je-moet-nu-tanken brandt. De auto parkeren en naar de afspraak gaan. Terug vertrekken en merken dat je geen bankkaart bijhebt. Snel een tankstation zoeken waar je cash kan tanken en er niet geraken. Bij het tweede ook niet geraken en het derde al helemaal niet. U afvragen of ze in Gent nu borden met ‘omleiding’ tekort hebben of misschien net teveel. De autostrade opgestuurd worden, afrijden en ergens in Sint-Denijs-Whatever uitkomen. Eindelijk een tankstation vinden en dan overal ENKEL BANCONTACT lezen. Nipt bij een tankstation honderd meter verderop geraken en kunnen tanken. Meer naft dan ooit kunnen tanken. Hoe is dat toch mogelijk? Zoveel wegenwerken. Gent, toch! En neen, dat lag niet aan mij. Het is de schuld van de sossen.
- De foto’s te zien krijgen van de shoot voor Het Nieuwsblad. Tevreden zijn maar daar en dan beslissen dat het tijd is voor de kapper. Snel een afspraak maken zodat dat strooien dakje terug wat volume krijgt. Sollicitaties doorkrijgen na het kappersbezoek. Blij zijn dat het zo goed uitkomt. Telefoon krijgen van de crèche dat er een foutje was en Emma niet kan gaan. Bellen naar de kapper en de afspraak verzetten. Gaan solliciteren met een coupe stro. Telefoon krijgen van een recruiter voor een gesprek, net op die datum. Weer gaan solliciteren met coupe stro. Uzelf afvragen of je ooit nog bij de kapper zult geraken. Sinds wanneer zit ik op een punt in mijn leven dat een afspraak bij de kapper wel een audiëntie bij de paus lijkt? Serieus. Ik wil volume. Ik eis volume. Ik heb recht op volume.
- Naar het toilet moeten en zitten met een baby die je wil zien. Haar op het bed leggen en rap naar het toilet gaan. Haar horen sakkeren en roepen “Mama komt direct”, “Rustig meisje, mama is er sebiet”, “Shhht Emma, mama is kaka aan het doen. Mama’s moeten ook kaka doen hé, haja”, … Na het toiletbezoek tot de vaststelling komen dat de achterdeur open staat en de buren plus iedereen in de wijde omgeving kon meeluisteren. Hallo Sente, ik doe soms kaka, maar dat heb je vast al gehoord.
- Opstaan en zien dat het buiten regent. Een beetje mopperen. Beslissen dat het een broek zal worden vandaag en geen kleedje. Mij aankleden en naar buiten gaan om mijn broek van de wasdraad te gaan halen. Weer zien dat het regent. Naar de wasdraad gaan en mijn broek eraf halen. Voelen aan mijn broek en vloeken dat hij nat is. Go figure. Het regent en de was is terug nat. Schokerend, toch zeker ‘s ochtends vroeg.
Ha! De tranen lopen over mijn wangen bij dat kaka-verhaal. 🙂 ik roep dat dus nooit naar mijn kinderen, he. You just never know wie er meeluistert… 🙂
Ohja, ik ben speciaal voor ene keer het Nieuwsblad gaan kopen. “Omdat ik die ken” 😉 (Ik heb je alleszins toch al irl ontmoet, ha!)
het was een mooie foto!
Hilarisch 😀
Ik heb eens vakantiewerk gedaan in een callcenter voor Electrabel.
Daar moesten we klanten opbellen en ik-weet-niet-meer-wat vragen.
Één keer had ik een klein meisje aan de telefoon, waarvan de mama niet kon komen omdat die kaka aan’t doen was 😉 Beetje grappig.
Ah en een supermooie foto en artikel !!
Hahahaaaa, dat van die kaka! Could be me!
Er zijn echt veel werken in Gent en je moet al goed je weg kunnen om er niet verloren in te rijden. Het ligt dus echt wel niet aan jou :-).
No way, woon jij in Sente? Dan wonen wij echt niet zo ver van elkaar! 😀
Ik kijk al een hele zwangerschap uit naar het moment dat ik mijn uitgroei kan laten bijkleuren. De kleinste is ondertussen 6 weken en ik zie nog altijd een hoop grijs haar in de spiegel. Ah ja want ik ga da beebje niet in die dampen laten zitten. Wetende dat de kapper mijn buurvrouw is, weet ge hoe schrijnend dat is. Sjans da ik ni moet solliciteren 🙂
Ach, de crèche. Blij dat ze goed gestart is, al blijft het waarschijnlijk nog elke dag spannend. Ik herken dat fenomeen niet alleen omdat het mijn sector is, maar ook als moeder. Komt goed, Romina, komt goed.
Ooi moe kak’n, moei kak’n. Zo simpel is het !