Liefste lijf,
Man man man, toch. Wat heb ik het afgelopen jaar massa’s respect voor jou gekregen. Je hebt een mens gecreëerd. Je geeft dat mensje eten op aanvraag en een aanraking is genoeg voor jou om te weten wat zij nodig heeft. Stomverbaasd was ik toen ik zag hoe de consistentie van mijn moedermelk veranderde wanneer ze gevaccineerd werd. Liefste lichaam, wat ben jij wonderlijk en indrukwekkend.
Zwanger zijn is iets vreemd. Plots is je lichaam niet meer van jou. Het voelt niet als dat van jou: het groeit, zet uit en verandert onophoudelijk. En dan komt de commentaar, de kritiek, het ongewenste advies. De Instagrampolitie die ten strijde trok omdat ik één keer McDonald’s at. Je stopt je kind vol met bucht, zeiden ze. Alsof ik zelf niet mag bepalen wat ik in mijn mond stop.
Ja, wat ik tijdens de zwangerschap te horen kreeg, herinner ik me maar al te goed. “Raak het achteraf maar eens kwijt!”, zeiden ze over de 30 kilo die ik bijkwam (en die ik inmiddels alweer verloren ben). “Draag steunkousen tegen de spataders!”, zeiden ze over mijn benen. Nee dankjewel, dacht ik bij mezelf. En dan twee weken na de bevalling die opmerking dat ik “nog een buikje had.” Ja, dat heb ik. Maar ik heb ook net een mens op de wereld gezet. Mag het? Ik hoef me niet te plooien naar jouw schoonheidsideaal.
De zwangerschap was niet gemakkelijk, liefste lijf. Het was de eerste keer dat ik een haat-liefdeverhouding met jou ontwikkelde. Ik voelde totale liefde voor je, omdat je mijn eigen, kleine kindje kweekte. Maar ik voelde ook totale haat voor je, omdat je me zo in de weg zat. Door die bolle buik kon m’n eigen veters niet eens knopen. En dan was er nog die keizersnede, dat afschuwelijke gevoel wanneer er een mensje uit je buik gerukt wordt. Maar, liefste lichaam, dat kleine, fijne, fantastische mensje, dat heb jij voor mij gemaakt. En daarvoor kan ik je niet genoeg bedanken.
Liefs,
Romina
Verschenen in Het Nieuwsblad Magazine op 7 mei 2016
Tekst: Yasmine Schillebeeckx
Foto: Greetje Van Buggenhout
Bodywear: Eskimo
Toplijf, topwijf!
Ik zeg : perfect , lijf !
Grrr, waarom vindt de helft van de bevolking het toch altijd nodig om commentaar te geven? Jezus. Heel mooie foto, een mooie baby en een mooi lijf!
Commentaar zullen mensen altijd hebben. Gelukkig heb ik dat niet al te veel moeten aanhoren :-)))
Waw!
Mooi!
Mooie foto, en mooie tekst!
Goed dat je blij bent met je lijf, het mag er helemaal zijn !!
Het is altijd iets met zwangerschapskilo’s. Ik heb de mijne na mijn laatste zwangerschap te snel verloren, woog 6 weken later 46 kg en stond te wankelen op mijn benen. Ik had op dat moment geld kunnen geven voor een ‘restbuikje’
IK VIND JE EEN STRALENDE MAMA !! Wat moet dat kind en die partner daar blij mee zijn zeg !
Wow! Prachtig gezegd
Respect!
GE.WEL.DIG !! 🙂 Top !!!
Houden van je lichaam is zoiets moeilijk tegenwoordig met al dat ‘perfecte’ gedoe om ons heen… geweldig als je het kan! Het maakt het des te mooier! 😉
Aaargh, de commentaren over je “buikje” amper een paar weken na de bevalling! Serieus, mag een mens haar lijf nog laten bekomen van het wondere werk dat het zo pas geleverd heeft. Echt, goed bezig, gij! Chic dat je zo lief kan zijn voor je lijf. En met reden, verdorie 🙂
P R A C H T I G …
Schone madam gij, op zoveel manieren! En dat jullie schone kinderen maken, dat ook!
Ik was ook 30kg aangekomen en na hard werken is het allemaal verdwenen, maar jouw lijf ziet er heel snel weer goed uit!!