Het was allemaal netjes gepland. Het lief had verlof en zou een dag voor de baby zorgen en ik ging moederziel alleen (Hebdem? Hebdem? Haha!) een dag spenderen in Antwerpen. De Pressdays zijn een sociaal gebeuren, dus het zal niemand verbazen dat ik die helemaal geweldig vind. Er werden adressen ingevoerd op Google maps en ik kon mijn kolf meenemen. Ideaal dus. En toen was er mijn vier maanden (kolf)dip. Al twee weken kolf ik aanzienlijk minder en is het knokken om aan de juiste hoeveelheid te geraken, laat staan dat ik een reserve kan aanleggen. De avond voor de Pressdays moest ik kiezen: en lief en baby en kolfapparaat mee, of helemaal niet gaan. Het lief en ik bekeken het praktisch, wikten, wogen en na wat plannen zag ik het helemaal zitten. Lekker hip en trendy met de buggy en de baby even overal binnen huppen. Wanneer ze wat lastig zou doen kon het lief er een blokje om mee wandelen en haar flesjes gingen we mooi plannen zodat we telkens in een leuk etablissementje wat konden verpozen. Eitje.
Hahahaha. Niet dus. Nu vind ik het hilarisch hoe fout ik dat ingeschat heb, maar de dag zelf heb ik toch wat gezweet. Overal, in elk persbureau dat ik deed, kwam ik binnen met een tank. Het is te zeggen, een gigantisch grote ouderwetse Quinny buggy die amper 80 euro nieuw (uitverkoop!) kostte. Terecht trouwens, want als ze in het spel moet zitten is ‘t moord en brand bij ons draagzakkind. Ik wijk af. CONCENTRATIE. Dus. Man en ik en baby kwamen op de bots binnen met een buggy en een baby. De buggy zat vol rommel (dekens, flessen, kolfmachine, paraplu’s, …) en de baby zat in de draagzak, hetzij bij het lief, hetzij bij mij. Het weer zorgde ervoor dat er van rondwandelen niet veel in huis kwam, net zoals rustig een leuk etablissementje zoeken. Een baby moet natuurlijk eten, dus alsof het nog niet erg genoeg was dat we zo binnen vielen, had ik nog eisen ook. Vriendelijke, dat wel. Of ze even een flesje konden warmen? Yapado en Misspublicity.nl: ik kijk naar jullie! Of ik even een luier kon verversen? Jawel, in de strakke locatie van Pravda. Of de dochter even op tafel mocht zitten, toch? Global Image.
Nergens. Echt nergens werd er een probleem gemaakt van het feit dat ik de dochter en het lief meehad. Na de eerste verbazing was iedereen ontzettend begripvol en het ongemakkelijke gevoel dat ik had werd weggenomen tot ik gerustgesteld en op mijn gemak was. Je moet het maar doen als PR-bureau, denk ik dan. Want ook al denken velen nu misschien: “Ja duh”, zo ‘duh’ vind ik dat niet. We hebben het over showrooms waar geëtaleerde items staan die zo’n dag moeten overleven en we hebben het over netwerken en connecties leggen. Het gaat over trends en nieuwigheden, styling en een zekere etiquette, bij gebrek aan een beter woord. Niemand veroordeelde ons, integendeel, ze reageerden allemaal zeer ondersteunend. En ja, dat was belangerijk, want daardoor was ik op mijn gemak, was het lief op zijn gemak en Emma ook. Dat laatste was eraan te merken, want ze heeft iedereen gecharmeerd. Ongelooflijk hoe sociaal dat kind nu al is. Zo lachen en lief doen. Ik liep helegans over van fierheid en het lief misschien nog meer.
Qua producten was er veel ecologisch en bio. Lokaal gemaakt ook, helemaal mee met de #ikkoopbelgisch mentaliteit die bij ons past, dus dat was een regelrecht succes. Het lief proefde dat het een lieve lust was en werd verliefd op een Gin uit Antwerpen en een Brandy uit Amsterdam die werd gecombineerd met chocomousse en aardbei. “Foodpairing” zei de mijnheer Brandy en het lief stuiterde van enthousiasme. Om maar te zwijgen van de wijnsnoepjes en guacomolehapjes die hem te beurt vielen. Ik stond erbij en keek er naar. Zelf werd ik enthousiast van handgemaakte juwelen, fleecedekentjes, babyreisbedjes met een quechua systeem, Noble, Edith & Ella, Aigle, Herschel, Tisza, IKKS, Purewood en ProNails. Haja, en van de Witte Litaer omdat mijn badhanddoeken van dat merk zijn. Hieronder zie je wat foto’s, want in het geval van de Pressdays is dat toch leuker dan ik die dat hier met handen en voeten probeer uit te leggen. Ge zult zien: voor zoveel schoons verplaatst een mens zich al eens gaarne tanksgewijs met een baby en lief. Bedankt voor de uitnodiging, Antwerpen, en tot de volgende!
Oh zeg ik zou er eerlijk gezegd zelfs niet aan denken om een hele dag weg te gaan zonder mijn baby. Ik zit waarschijnlijk al te lang in dat babywereldje dat ik een baby in een draagdoek echt gewoon vind haha.
(Net zoals ik woensdag stond te overleggen met de balletlerares van mijn dochter dat ik het jammer vond dat de kindjes niet op schoot mochten zitten tijdens de voorstelling … waarin het mij opeens te binnen schoot dat Anna zoiezo wel op mijn schoot zou zitten. Ik was dat dus totaal aant vergeten!)
Maar super fijn dat je zo’n goede reacties kreeg! Laat de volgende keer gewoon die “tank” thuis 😉 wij hebben dat al jaren niet meer …. nouja ergens herinner ik mij ook nog bij ons eerste dat wij ook zo’n dubbeldekker mee hadden haha. Leuke foto’s ik hoop volgend jaar ook eens te gaan!
Wij hebben ook nog zo’n tank, van toen Kleine Kadee nog ‘klein’ was. Voor Flavie (nu 21 maanden) hebben we dat ding toch al euh… 5(?) keer gebruikt!
Ik steek die gewoon altijd in de Boba. Of nee, stak. Want nu Mamzel kan stappen is ze niet meer altijd akkoord. Al is op mama’s rug zitten wel nog altijd feest!
Die press days, dat ziet er wel iets tof uit. Zou ik ook nog wel eens willen doen!
Haha, het schoonste kind van de wereld! Emma is inderdaad een schoontje!
Wegens lage bloeddruk en moe ben ik er niet geraakt, maar hopelijk durf ik het volgende keer ook aan, mét baby.
En OYOY, dat zijn zo’n schone dingen!
Hihi ‘t schoonste kind van de wereld (en wat een koddige was Emma ook <3 ). Zo blij van jullie nog eens te zien en ik vind het demax dat de bureaus zo goed hebben geholpen 😉 voor 't zelfde geld was't heel tegengeslaan!
Ik heb Emma gewoon eindelijk eens in ‘t echt gezien! En ze lachte naar mij! (Maar volgens mij lacht ze naar iedereen, haha)
Oh, wat een koddig dingske! Ik smelt al bij de foto, laat staan mocht ik haar ooit in het echt zien 😀
Die press days zien er trouwens wel tof uit, dat zou ik ook wel eens willen doen!