Zoals elke hippe moeder ben ik in het bezit van mijlpaalkaarten. Niet de normale, neen, ik heb hippe en trendy handgetekende zwart/wit exemplaren. Het was allemaal mooi gepland in mijn hoofd. De dochter zou in een schattig outfitje mooi poseren bij een kaartje, ik zou een foto of tien nemen en die dan selecteren op belichting, erna zou ik die delen op de blog en inkleven in haar album. Hashtag Milestone. Nog in de verste verte had ik niet kunnen bedenken dat ik de eerste 3 weken geen mijlpaalfoto ging nemen omdat ik die kaarten helemaal vergeten was. Toen de kaarten terug in mijn gedachten en leven verschenen nam ik een geweldig mooie foto van de baby op 4 weken. Erna volgde al snel haar Eerste Glimlach. “Snel fototoestel en gaan”, denk je? Dat dacht ik ook. Ondertussen ben ik in het bezit van meer dan 200 (tweehonderd!) foto’s van de dochter die huilt/kakt/slaapt of een combinatie van die drie uitvoert terwijl dat kaartje in het frame van mijn kodak ligt. Eens ik het kaartje, enigzins gefrustreerd, terug wegnam begon onze juffrouw heerlijk te lachen. Uiteindelijk heb ik me gewonnen gegeven. Het was al lang haar eerste lachje niet meer, dus whatever. Het deed me wel denken aan Real Life Mijlpaalkaarten. Mocht iemand ze ooit willen maken is er hier wat inspiratie:
- De eerste keer rondjes rijden in de auto in de hoop dat ik in slaap zou vallen.
- Vandaag deed iemand voor de eerste keer yoga in de auto omdat ik mijn tut kwijt was.
- Mijn eerste keer een body de vuilbak in gekakt.
- Vandaag deed ik voor het eerst kaka tot in mijn nek.
- Voor de eerste keer geplast op iemand.
- De eerste keer mama doen bleiten omdat niemand weet waarom ik bleit.
- Voor de eerste keer al mijn kledingstukken in één keer volgespuugd.
- Vandaag deed ik de eerste keer in kaka in ‘t bad.
- Mijn colère was voor de eerste keer zo heftig dat ik rood-paars werd.
- De eerste keer dat iemand mij koppig blijft aanspreken alsof ik van het andere geslacht ben.
- Vandaag was het de eerste keer dat iedereen denkt dat ik huil terwijl ik eigenlijk rustig slaap.
- De eerste keer dat iemand mij smekend vraagt om iets (niet) te doen.
- Vandaag kwamen we voor de eerste keer ergens hopeloos te laat aan door mij.
- Mijn eerste keer zo luid krijsen in de auto dat ze stoppen met rijden.
- De eerste keer YouTube geluisterd in de hoop dat ik kalmeer of inslaap.
- Vandaag werd ik de eerste keer gekleed in een lelijk tenueke dat ik cadeau kreeg.
- Mijn eerste keer samen met mama op toilet in de draagdoek.
- Vandaag was de eerste keer dat er geen propere gestreken body’s beschikbaar zijn.
Ik wou u het plezier van enkele mislukte niet onthouden. Hier deden ze het lief en mij meermaals lachen. Als Emma wat op ons lijkt (wat hopelijk zo zal zijn, kwestie van DNA en al), dan zal ze er zelf ook wel de leute van inzien.
[gird-gallery id=”8″ position=”center”]
hahaha gewéldig! Vooral die yoga in de auto, heel herkenbaar!
Mijn god, die foto’s zijn echt té schattig.
Ik vind het ook een heerlijk idee, die eerlijke mijlpaalkaarten.
Het is natuurlijk wel handig wanneer de kaartjes al bestaan, dus bij deze voel ik mij zo vrij om nog wat ideeën mee te geven van een moeder die een paar maanden verder zit.
Ik heb zelf nog geen Milestonecards in mijn handen gehad, dus mocht ik toevallig dezelfde boodschappen meegeven als de originele, mijn verontschuldigingen.
– Mijn eerste stinkuier geproduceerd op vaste voeding
– Mijn eerste nacht dat ik terug 10 x wakker word, na enkele weken relatief lange blokken aaneen geslapen te hebben
– Mijn eerste keer dat ik een ander kind deed wenen door aan zijn haar te trekken (voor moeders geldt hiervoor geen kaartje.)
– Mijn eerste eeltplek (hou vooral het vel net boven de knie in het oog op het moment dat ze veel op hun buik liggen spelen)
– Mijn eerste keer dat mijn mama een kuif in mijn haar zet
– Mijn eerste keer dat ik in mama’s bord kots
Die laatste 😂
Godzijdank nog nooit een ‘tweede keer dat ik in mijn mama’s bord kots’ nodig gehad.
Haha, heerlijke fotoreeks! En ik ben fan van de alternatieve mijlpaalkaartjes 🙂 Wij verwachten onze zoon een van deze dagen en waren van plan om foto’s te nemen met een krijtbord erbij – kwestie van zelf te kunnen kiezen wat we erop schrijven. Zo mooi als de pinterestvoorbeelden zal het niet worden (ik heb eerlijk gezegd een kattengeschrift) maar ik kijk wel uit naar de fotoshoots 🙂
als mama van een tienmaandertje kijk ik uit naar de milestonecard die zegt ‘eindelijk eens langer dan drie uur aan één stuk doorgeslapen’. *geeuw*,
maar verder: fantastisch idee. Ik denk dat ik het voor mijn volgende gewoon pik :).
Ik vergat dat gewoon elke keer, waardoor ik foto’s heb van zijn eerste keer kruipen toen hij eigenlijk al 2 weken kroop. Hij steekt trouwens elke keer die kaarten in zijn mond, ook fantastische foto’s moet ik zeggen. Hoe we het hier doen: snel die kaart op Oskar zwieren en snel snel een foto nemen voor hij ze in zijn mond steekt, waardoor ik 50 foto’s heb van een bewegend kind met een kaart die achterstevoren of ondersteboven wordt opgegeten.
Leuke milestones hier:
– De eerste keer dat ik plaste op het verzorgingskussen.
– De eerste keer dat ik kaka deed tot tegen de badkamermuur.
– De eerste keer dat ik probeerde mama haar sloefen op te eten.
– De eerste keer dat ik de zetel onderkotste.
– De eerste keer dat ik kotste in mama’s haar.
– De eerste keer dat ik mega colerig werd omdat mijn neus wordt gespoeld/mijn neus wordt afgeveegd/mijn gezicht wordt gewassen/mijn body wordt uit of aangedaan
Ze zouden verkopen, die kaartjes.
Haha, zalig, zo veel eerlijkheid!
Een vriendin zal voor mij kaartjes ontwerpen, omdat ik die van in de winkel niet mooi vind (al zullen het wel de standaardzinnetjes worden).
Binnen enkele maanden kan ik hier misschien ook leuke mijlpalen aanvullen, ik kijk er al naar uit 😀
Als je ooit die Real Life mijlpaalkaarten zou verkopen, ik zou vast de eerste koper zijn. Ik heb namelijk regelmatig eens gegrinnikt bij het lezen ervan 🙂
Haha, heerlijk. Toen onze jongens klein waren, bestonden die mijlpaalkaarten nog niet, maar ik zou sowieso meer gehad hebben aan de alternatieven.
En ze mag dan misschien niet haar eerste lachje demonstreren, maar jullie hebben daar toch wel een allerschattigst Emmatje op foto!
al die eerste keren zijn zo herkenbaar! Wij hadden ook nog
– de eerste keer dat papa dacht geen pamper nodig te hebben om mij van ververskussen naar bad te brengen en ik hem onderkakte (elk kind deed dat een keer, hij is een ongelofelijke optimist, mijne man. Of een beetje hardleers 😉 )
– de eerste keer dat ik schreeuwend in de draagmand gelegd werd en mama twee blokken verder was voor ik stopte met huilen.
– de eerste keer dat ik langer wakker blijf dan het wandelingetje-om-mij-in-slaap-te-doen-vallen.
– de eerste keer dat ik over de schouder een rug heb ondergespuugd
– de eerste keer dat mama of papa sneller bij me in slaap valt dan ikzelf
– de eerste keer dat ik kaka deed tot voorbij het ververskussen
Zoveel eerste keren om naar uit te kijken zeg! Al zou het misschien een beetje cru zijn om zo’n kaartjes te geven aan kersverse ouders 😉
Die eerste keer rapper in slaap vallen dan de baby hebben we hier ondertussen ook al gehad 😀 Het gaat rap 😉
Seriously!? Strijk jij de body’s!? OMG…
Hahahaha, deze is geweldig en ga ik posten op bloggerscafé 🙂
Maar ik kom nog eens terug om wat andere dingen te lezen!
Die foto’s, fantastisch! Op de vierde is ze net een evil genius, “mwoehahaha binnen twee minuten kots ik jullie helemaal onder mwoehahaha” :’)
Thaha, tranen in mijn ogen van het lachen; zo veel herkenning! Het is een gat in de markt zeg ik u, die real life milestonecards!