Toen ik opgroeide leerde mama mij dat tweedehands niets voor ons was. Uw eigen gerief doorverkopen hoorde niet en zelf iets ‘van een ander’ kopen was al helemaal uit den boze. Volgens haar was zoiets voor mensen “die niet anders kunnen dan dat”. Er was ook een taboe rond in mijn kindertijd. Eerlijk gezegd kende ik niemand in mijn omgeving met ‘occasiegerief’. Het is te zeggen: er werd wel iets doorgegeven binnen de familie of eens een boek gekocht in de uitverkoop van de bibliotheek, maar verder ging dat niet. Het dorp ging nogal een parler gedaan hebben mocht dat anders geweest zijn.
We zijn een generatie verder en hashtags zoals #kringloopgeluk, #vintage of #fleamarket zijn hipper dan ooit. Woorden zoals consuminderen en upcycling maken deel uit van de algemene Vlaamse vocabulaire en ook ik neem duchtig deel aan het Instagrammen van mijn gevonden schatten. Mijn omgeving reageert op twee manieren: ofwel vinden ze het onwijs cool (#teamkringloop), ofwel mompelen ze iets over dat ge ‘t voor hetzelfde geld nieuw kunt vinden in de Zeeman/Wibra/Primark/H&M/Hema… of waar dan ook. Wil dat zeggen dat ik nooit koop in die winkels? Jawel, zijt maar zeker (neen, we gaan die discussie niet opnieuw voeren. Echt niet. Ik koop ook bij PeopleTree.), maar ik koop evengoed iets in de kringloopwinkel. Sinds ik in het derde trimester zit ben ik bewust op zoek gegaan naar tweedehands kledingstukken voor Frankie. Het evolueerde in een soort van project, zo het soort dat onverwachts blijft plakken.
Om te beginnen ging ik naar de kringloopwinkel. De eerste keer dat ik rondsnuffelde in het babygerief was in Eeklo en ik vond er een pareltje. Een kleedje in suède (laatste mode, iemand?) dat handgemaakt is met een fantastische snit en schone afwerking. Het kostte mij twee en een halve euro in totaal en ik zag de beelden van de best-geklede-baby-met-bohemian-vintage-garderobe al voor mijn ogen voorbij flitsen. Helaas komt ge zoiets niet wekelijks tegen, maar sindsdien ga ik wel regelmatig naar de kringloopwinkel om eens rond te kijken. Een volledige garderobe met kringloopgeluk zit er niet in, maar een paar karakterstukken voor de prijs van een groot brood wel en dat is meer dan dat ik ooit had verwacht.
De volgende stap was kijken op rommelmarkten. Daar staan heel veel kraampjes met tweedehands baby- en kinderkledij, dus dat leek me een logische plek om te beginnen. Het enige waar ik een hekel aan heb is grabbelen tussen tien kilogram vermuft polyester en mij bukken gaat ook al zo vlot niet meer, dus vond ik ook daar niet genoeg om een garderobe te maken. Het kost veel tijd en energie om iets te vinden en dan moet je nog geluk hebben ook. Ik vond er onder andere een handgemaakt kleedje voor 3 euro. Nog een sous-pull en een legging en ik heb een unieke outfit voor geen geld. Wat mij wel opviel bij rommelmarkten is dat er hier en daar ook dingen tussen zaten met de labels nog aan, zoals het andere setje. Het kostte twee (2!) euro. Ik geloof dat ze zoiets ‘een chanceke’ noemen.
Toen ik anderen vertelde over mijn koopje met het etiket nog aan werd ik ingeleid in de wereld van Facebookgroepjes. Er is een volledig georganiseerd netwerk van ouders die bepaalde merken en soorten van kledij verkopen in gesloten groepen waarvan ge het bestaan niet eens wist. De namen van die groepen verraden niets en eens je in een groep zit vind je automatisch de weg naar andere groepen. Sindsdien ben ik onhoudbaar. Wat voor een knopkes die allemaal tegelijkertijd bij mij induwen is amper uit te leggen. Mits wat organisatie (merci, Evernote!) kan je volledige outfits van verschillende kopers samenstellen naar uw eigen goesting. De kwaliteit is excellent, vaak gewoon splinternieuw met labels aan, en je kan zo zot doen als je zelf wilt zonder het faillissement te vrezen. In Evernote heb ik lijsten per groepje met aankopen om te overwegen. Er zijn ook lijsten met halve outfits en stukken die ik zeker nog nodig heb, zodat ik weet wat er nog tekort is. De grote pluspunten zijn dat ik het huis niet uit moet en dat ik geen miskopen doe omdat ik er zo met mijn neus op zit en bij twijfel gewoon even in de kleerkast kan gaan kijken. Hieronder zie je een setje dat ik kocht van twee mama’s uit twee verschillende groepen. Een Gold Belgium cardigan en Kiaby kleedje & legging in per-fec-te staat.
Wat ik niet verwacht had was hoe groot de tweedehands wereld is en hoe verzorgd ook. Je moet weten dat ik een extreem moeilijke ben wat kwaliteit van kledij betreft en dat dus niet zomaar zeg. Scheefgetrokken naden, afgebleekte naden, het kleinste beetje verpluizing, uitgerokken stoffen, … Allemaal zaken waar ik op let en die ik ook in een oogopslag opmerk. Hier thuis gaat onze kleding (ja die van de dochter ook) niet in de droogkast, zomer of winter. Ze zien geen wasverzachter, ik ben zeer zuinig met wasmiddel en ik let op welke merken ik gebruik voor welk soort kledij. Alle programma’s van de wasmachine draaien hier wel eens een cyclus en ik word nog liever bedolven onder volle wasmanden dan dat ik iets ongestreken in de kast zou leggen. “Freak”, zegt ge. “Groot gelijk” zeg ik en “beroepsmisvorming, dat ook”.
Met verzendingskosten inbegrepen heb ik alles wat in deze post vermeld staat gekocht voor 29,50 euro, goed wetende dat de duurzaamheid van 3 van die items buitengewoon is en nog eens fairwear ook. De andere zijn geen fairwear, maar kregen wel een tweede leven, waardoor ze het dan toch wel weer een beetje worden. Toen ik met dit project begon leek het me een leuke uitdaging met misschien een blogpost als resultaat. Ondertussen speel ik al met het idee om een rubriek te starten, al heb ik er geen idee van hoe dat vorm zou krijgen. Hoe dan ook, er zitten nog leuke tijden aan te komen want eind deze maand ga ik zowaar naar mijn eerste tweedehandsbeurs. Hoe Rock ‘n’ Roll is dat niet? Hashtag life.
Heldin der lakens
Daar ben ik huisvrouw-van niets nu eens in geïnteresseerd. Echt. Wat moet ge op elke graden wassen EN voorall welk zijn dan aan te raden wasproducten?
Ik ga daar keer werk van maken om dat op te lijsten 😉
Ik ontdekte de kringwinkels een paar jaar geleden. Ik kom er momenteel niet heel frequent maar toch een paar keer per jaar. Ik ga er telkens met een gigantische stapel boeken buiten en af en toe ook wel met een mooie sjaal of wat leuke spulletjes voor in huis of zo. Deze zomer bezocht ik er een met Lief (die eigenlijk oorspronkelijk het niet zo voor tweedehands had) en toen hij ontdekte dat je er ook cd’s kan kopen was hij om. Zo om dat we ondertussen ook de plaatselijke rommelmarkten in de gaten houden online (tip: ga niet naar rommelmarkten in de stad want die zijn vaak betalend en ze verkopen veel meer rommel dan degelijke spulletjes, plaatselijke rommelmarkten in dorpen zijn top). En ondertussen zijn we ook al naar een tweedehandsbeurs geweest. De voorbije maanden hebben we zo gigantisch veel cd’s (minstens 300, ja, 2 nullen) gekocht, boeken, dvd’s, maar ook speelgoed voor zijn dochter. Ik vermoed dat we het voorbije halfjaar daar zo’n 700 euro aan hebben uitgegeven. Maar dat wat we er voor terughebben waarschijnlijk een paar maandlonen waard is.
Volgend jaar gaan we hopelijk samen wonen. Dan willen we ook zoveel mogelijk tweedehands vergaren om de kosten te drukken. En als er ooit een kindje bijkomt, dan ga ik mij weer op die markt storten (en dan kom ik jou vragen waar ik die facebookgroepen kan vinden 😉 ).
Ik zal u met plezier de weg wijzen.
Ik strijk niets, behalve hemdjes die echt moéten gestreken worden. Dus daarin trekken we al niet op mekaar, haha. Toen ik klein was gingen wij voor kleren af en toe naar Katastrof, een tweedehandswinkel hier in Gent. Wij waren nochtans normaal bemiddeld thuis, dus eigenlijk was mijn mama haar tijd ver vooruit, de hipster! 🙂
Anderzijds is er misschien een reden waarom ik nul gevoel voor mode en passende combinaties heb.
In any case vind ik het voor babietjes maar normaal om tweedehands te kopen. Aan het tempo dat dat groeit, hebben ze zo’n kledingstuk misschien 5 keer aangehad dus versleten kan dat niet zijn hé.
Al vraag ik me wel af wat die stuks met het label er nog aan zijn? Cadeautjes misschien die al te klein zijn voor de uit de kluiten gewassen baby?
Veel plezier met het schattenjagen, en dat gouden giletje is trouwens to die for!!
Cadeaus, baby’s die groeien gelijk kool, het seizoen die een bepaald kledingstuk niet toeliet net toen de baby er wel inpaste, …
Oh, ik zou een paar namen van FB-groepjes wel appreciëren! Ik zit er bij eentje, maar daar wordt precies bijna niks gepost… (ook bezig aan de uitzet voor de baby hier 🙂 )
Leuk! Ik zit ook in een groepje dat verkoopt 😉. Ze groeien overal zo snel uit. Nu 6 maanden en ik zit al aan de 4de maat (en dus de vierde set outfits). Ik vrees wel voor je strijdlust eens de baby er is. Hier vroeger ook nooit iets in de droogkast behalve handdoeken, maar met een baby heb ik geen tijd om alles op te hangen. Laat staan strijken. De strijk werd hier gedaan door de kraamhulp de eerste weken. Daarna werd er nog maar weinig gestreken. De kleren van de baby strijk ik niet wegens anders om de 3 dagen te moeten strijken, en onze eigen strijk beperk ik ook – ik kom er gewoon niet aan toe 😊.
Oeps moest dus strijKlust zijn!
ik organiseer twee keer per jaar een tweedehandsbeurs hier in de gemeente. (gezinsbond). Ik merk wel dat mensen vaak “veel” vragen voor kleren die in geen zo’n goeie staat zijn. Zelf heb ik ook de neiging om de waarde van mijn eigen gerief hoger in te schatten dan wat iemand ervoor zou betalen. Ik koop merkkledij tweedehands, nieuwe kledij koop ik wel in ketens (Hema, H&M), ik ben geen groene of fairweare dame, sorry daarvoor. Ik bezit nu wel heel wat babykleertjes die ik eigenlijk niet meer nodig heb en ook niet meer kan verkopen doordat ze echt wel meer dan tweedehands zijn maar waar er in feite niet veel aan is. Als je iets nodig hebt, je roept maar, ik kijk wel eens 🙂
Ik durf nog niets doorverkopen hoor. Ziet dat ik toch nog een derde krijg (which I hope!)
Als het mirakel dat er hier ooit een derde kindje komt bestaat, dan krijgt dat kind allemaal nieuwe kleren van mij 😉
Gij kunt gewoon meedoen met Fair Wear Friday!
Amai, Frankie wordt nogal een fashion queen!
Moet je daar niet enorm veel tijd in steken, in die facebookgroepjes? En zijn de mooie stukken dan niet altijd meteen weg als je even niet kijkt?
Mijn metekindje draagt ook veel tweedehands, het is gewoon een beetje gek om 70 € te betalen voor een setje waar ze na drie weken niet meer in passen…
Ons mama ging vroeger van Kringloopwinkel naar Kringloopwinkel en als het dan vakantie was ging ik ook wel eens mee. Ik heb ooit een hele mooie blouse gevonden die ik jaren gedragen heb. Soms moet je inderdaad geluk hebben. 🙂
Zwijgt, er is een kringloopwinkel in mijnen hof! Ik ben een mega grote kringloopwinkel en tweedehands-fan, ik heb het van mijn moeder geleerd. Onlangs nog twee mini kinderstoeltjes (zo schoolstijl) voor 5 euro op de kop getikt! Elke dag als ik er naar kijk, ben ik er zot content mee. Ik krijg alleen de sticker met de prijs er maar niet af :). Gisteren had ik twee uur verlof: ik heb gestreken. En ik ben daar vandaag nog altijd kwaad om. Zo’n tijdverlies!
Ik ging hetzelfde zeggen als Kelly: ook al heb je dit op donderdag geschreven, dit is Fair Wear Friday op en top. Leve kringloop. Zeker voor kinderen.
Zo fijn dat je een hoop leuke tweedehandskleertjes voor je uk op de kop hebt kunnen tikken! Ik heb staaaaaapels gekregen/geleend van vriendinnen met oudere kinderen, maar dan nog ga ik helemaal loos op rommelmarkten en tweedehandswinkels. Ik moet me echt inhouden. Ik ga dan ook proberen doen alsof ik hier niet over die facebookgroepen gelezen heb. Die kende ik (gelukkig) nog niet.
Waar ik een tijd geleden nog amper durfde bloggen over het kopen van een tafel voor op mijn terras die ik in de kringwinkel scoorde (echt hout, prachtig onderstel, groot blad – zou verschrikkelijk duur geweest zijn om nieuw te kopen) loop ik nu ongeveer alle kringwinkels van de streek binnen alsof het niets is.
Die winkels boomen ook gewoon. Je ziet er inderdaad mensen die zich niets beter kunnen permitteren, maar ook veel hip volk.
Dat die zaken iets doen aan de grote verspilzucht van deze maatschappij en bovendien nog mensen aan het werk zetten die elders niet aan de bak komen zijn nog een extra kers op de taart.
I hartje de Kringwinkel !
(er komt er trouwens binnenkort een nieuwe in Zomergem (baan Eeklo-Gent ergens aan de Kokorico)
Zalig nieuws! Feest.
ook benieuwd naar de namen van de facebookgroepjes! (lap 🙂 )
Wat een schoon spullekes ! Ik kan al niet wachten tot de foto’s met Frankie in die spullekes!! Groetjes, Kathleen