Geweldig & Gênant 53

Fotoshootdag voor de baby vandaag. Straks gaan we net na de middag langs bij mevrouw de gynaecoloog voor een nieuwe sessie. Weet je wat me inviel? Na deze afspraak zijn er nog drie afspraken. Binnnen vier weken één, twee weken erna weer een afspraak en dan de laatste nog eens twee weken later. Dan is ons Frankie er normaal gezien. Quasi zeker eigenlijk, want wij hebben afgesproken dat ze zeker niet te laat zal komen. De deadline ligt bij Kerstmis en ze gaat dat ook respecteren. Wij hebben dat onderling geregeld voor een schoon kleedje en een paar schoenen. Ge denkt misschien dat dat omkoping is, maar niets is minder waar. De kerstman brengt dat en heeft dat mama nu al laten weten. Die mama’s toch, geniaal zegiku.

Geweldig

• De weken lijken ergens zo ver weg maar ook he-le-maal niet. Ik tel af in bezigheden. Eerst naar den Ikea, dan congé met het lief, erna afspraak bij de architect en dan ben ik al acht maanden ver.
• Van architect gesproken: deze week deed diende die van ons onze bouwaanvraag in.
• Alle lieve en begripvolle reacties op de fameuze Mc Donalds post. Jullie zijn zo lief, allemaal!
• Er is een locatie voor de babyborrel. Zo schoon, ruim en multifunctioneel.
• Een smsje krijgen vol liefde van iemand die je al maanden niet meer hoorde en die je echt graag ziet.

 

Gênant

• Met het lief naar den Aldi gaan en afgeleid zijn door het gezin voor ons. Je kent het type wel: een jaar of 21, voorzien van trainingsbroek, gouden ketting en klakske. Naast hem zijn mevrouw met tijgerprintlegging, witte doudoune en Turkse Louis Vuitton. Hun boodschappenritueel bestaat eruit dingen te roepen naar elkaar alsof de wereld rond hen onbestaande is. “Hebben wij rijstkoekeuh nodig voor de Ayyymyyyy?”, “Watte? Rijstkoekeuh? Neen en kijk hier: donuts voor morgeuhn”. Zien dat “Ayyymyy” vanachter de hoek komt, dat de appel niet ver van de boom valt en het lief horen vragen wat we nog nodig hebben. Uit het moment gerukt worden en daardoor “Nog twaalf Aymyytjes” zeggen, in plaats van “Nog twaalf eitjes”. Mijn hart sloeg over, want ik dacht dat iedereen dat zeker gehoord had en vreesde al een charge van Ayyymyyy’s papa. Ongegrond zo bleek want gelukkig had niemand iets door. Geen idee van waar dat kwam, want ik weet wel zeker dat gebakken Aymy’s niet lekker zijn. 
• Van thuis zitten kom ik al eens goed zot en dan is er nog die nesteldrang ook. De combinatie van die twee, samen met een dosis zelfvertrouwen, zorgde ervoor dat ik op donderdag vol goede moed naar de markt trok. Het lief werd afgezet op zijn werk en ik besliste dat zelfs de regen mij niet ging tegenhouden. Twintig minuten later was ik buiten adem en nog steeds vastberaden. Nog eens tien minuten later werd ik ingehaald door een oud besje met een looprek en gaf ik het op. Ze was niet eens buiten adem. Volgens mij zitten de bejaarden in ‘t Meetjesland aan de drugs, het zal wel zijn met hunne zogezegde <lochtink>. Ik geloof er niets van. Drugs.
• Milky Ways munchen en voetbal zien. Het lief aanstoten in de zetel omdat hij rap moet kijken, want er is een belangrijke fase. Het lief die niet opkijkt, mijn Milky Way pakt en “merci” zegt. Een paar uur later pas vertellen dat hij eigenlijk tv moest kijken en van uw Milky Ways moet blijven.
• Om de drie seconden naar het toilet moeten of toch de indruk hebben dat het zo is. Soms moet ik zelfs geen pipi doen, ook al zit ik op het toilet. Leutig dat zoiets is jongens. Je kan dat niet eens negeren. Praat tegen uzelf en die baby zoveel ge wilt, uw lichaam zegt aan uw hersenen dat ge naar de wc moet en dan moet ge. Ik mag nog zoveel jammeren dat het niet-voor-echt is als ik wil, dat maakt niets uit. Fopje flauw mopje! Ha-ha-ha. De humor van haar vader, nu al. No mercy.
• Een watje zijn. Ervoor had ik dat hier en daar al een keer gelezen. Wat ik niet wist is dat zoiets genadeloos is en u op elk moment kan doen wenen. Wat ik ook niet wist is dat het niet alleen over wenen gaat, maar bijvoorbeeld ook over kotsen (pardon my French). Het lief kijkt naar survival-tv op National Geographic en de Naked&Afraid-gast kotst zijn ziel uit. Mijn enige optie was in de zetel kokhalzen en het opkomende speeksel wegslikken, gevolgd door een luide “GAST, ik ben zwanger!”. Hand op mijn hart echtig waar: vroeger was ik wel een stoer wijf. Hashtag watje.