- Op 24 april 2015 las ik een blogpost bij Marie van Vertellementen en direct erna schreef ik dit op, oldskool, want ik was zwanger maar had er hier nog niets verteld: “Voor de eerste keer krijg ik een vuistje van een andere mama. Ze doet wat zelfs mijn eigen mama niet kan. Geen advies, maar gewoon een vuitsje en wat lasagne. Dat doet zo’n deugd, want ik zit ermee in dat ik alles verkeerd doe en als ik luister naar alle goede raad is het precies ook allemaal fout, zelfs ademen kunt ge blijkbaar verkeerd doen”.
- Martine raakte een snaar die zo gevoelig is bij me dat ik niet anders kon dan een beetje wenen. Eén van de angsten die ik nu al heb is dat ons Frankie op mij zal lijken wat betreft school. Gans dat schoolgebeuren was een ramp en dat is het nog steeds. Zo achterhaald, ouderwets en saai dat ik er enkel maar gefrustreerd van werd en nog steeds word. Haar zoon zit in hetzelfde schavot en ik herken alles wat ze beschrijft, zowel als dochter of als mama. Je zal het kind maar zijn die vol desinteresse zit en je zal de mama maar zijn die ervoor het allerbeste wilt. Van december 2014: Tiny is het beu
- Annebeth aka The Styling Dutchman is één van de vrouwen die mee Wij Overdrijven Niet uit de grond stampte. Zij zette de kettingreactie in gang die we met zovelen volgden en voerde het woord in de pers en deed dat goed ook. Daarnaast is ze echt goed met make-up. Kon ze maar mijn persoonlijke make up adviseur worden. Wat die kan met een penseeltje en wat poeder blijft me verbazen. Haar Instagram loopt over van de inspiratie en ge zult u al even hard verzuchten als mij wanneer je de oprechte schoonheid ziet die ze bezit. Deze verscheen onlangs in Knack en is een must-read wat mij betreft: “Mansplaining, of hoe je een conversatie platlegt met uitleg”.
- Toen ik de blog van Dietemiet ontdekte vloog die meteen in mijn reader en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. Hier neemt ze u mee shoppen in Antwerpen en ik weet niet hoe gij daar tegenover staat, maar mij maakt het in elk geval content. Opgeslaan in Pocket onder #2000, want elk plekje die ze aanraadt is er een die ik meteen wil bezoeken.
- Michel blogt over vanalles en niets. Ik weet eigenlijk niet eens meer waarom ik die ben beginnen volgen, maar hij doet me nogal eens graag lachen, gelijk hier, toen zijn laatste zin ervoor zorgde dat de koffie bijna door mijn neus liep. Genoeg redens om hem dus te blijven volgen.
Vijf heb ik er uit gezocht. Random, want er zijn meer posts die mij op een bepaalde manier raakten. Die vlogen in Pocket met tags zoals ‘interieurinspiratie’, ‘te volgen’, ‘blogidee’, etc. Die werden doorgespeeld naar het lief of gedeeld op mijn Facebookpagina. Iedereen weet dat ik Annelore, Kelly, Ilse, Kim, Eilish, Le Coeur en tientallen anderen volg, dus ging ik eens voor andere bloggers. Volg ze voor een week of twee, ge weet nooit dat ge iemand leert ken waarvan ge niet eens wist dat ze er waren. Als ge dan blijft voor een tijdje, zwaait een keer en doe ze de groetjes van mij.
Merci voor de steun! Als het een troost mag zijn: ik vreesde ook dat mijn ongeboren kind zo eentje zou worden gelijk ik, spijbelen, vroeg met jongens aan de gang, liegen, roken, drinken,…. Dat doet hij dus allemaal niet hé. Maar had ik mogen kiezen, ik wou er eentje gelijk mezelf want daar was ik op voorbereid. Je ziet…. “an unborn child is like a box of chocolates, you never know what you’re gonna get” – erg vrij naar Forrest Gump. 😉
<3
Tiny staat net dat punt verder in haar leven dan wij, en dat maakt het zo geweldig om te lezen vind ik….
Oh, zo lief! <3
Oooo, gij zet mijn blog hier zo in de bloemekes, en ik vergeet je nog te bedanken.
Bij deze dus. Er komt veel verkeer van hier tot op mijn stekje !