Het is hier een zou vraag, dus als ik de lotto zou winnen, dan meteen Euromillions zodat ik 73 miljoen euro rijker ben. “Als ge iets doet, doet het dan goed”, zei ons mama altijd en wie ben ik om haar tegen te spreken? Laat ons daar ook maar meteen beginnen: bij mijn ouders. Die krijgen zonder verpinken een miljoen. Dat ze ermee doen wat ze willen, echt, het interesseert mij niet. Voor mijn part gaan ze op cruise voor tien jaar. Na alles wat zij voor ons hebben gedaan is dat niet meer dan normaal. Het lief zijn ouders zouden dat ook krijgen. Ze hebben mij de vent van mijn leven bezorgd en dat ze maar los gehen. De grootouders zou ik laten kiezen, maar geloof me vrij: ook zij zouden geen cent tekort komen. Mijn broer en zussen krijgen elk een huis en 25 000 euro om te verbratsen. Dat ze het sparen, een auto kopen of de Meir leegkopen, het interesseert mij niet. We hebben samen genoeg miserie gezien om te weten hoe het is te leven met weinig geld. Te weinig geld, zelfs geen geld. Den andere kant van die medaille mogen we dan ook wel ne keer gaan beproeven. Het lief zijn broer krijgt ook een som (ik zou het lief dat laten beslissen, eigenlijk) en er wordt sowieso opzij gezet voor zijn neefjes.
We zouden een huisje kopen, een chalet-achtig iets, voor een man of twaalf, in Oostenrijk. Het lief wil Oostenrijk, dus dan wordt het Oostenrijk. Dat buitenverblijf is voor ons en onze maten. Eén keer per jaar gaan we daar een week skieën, zoals we vorig jaar deden, maar dan volledig op kosten van ons. Er zal discussie zijn en gemopper en ‘wij willen niet profiteren’, maar uiteindelijk zal ik iedereen wel duidelijk maken dat het dik egoïsme is van ons. Wij laden daarvan op, zo samen een week met maten. We gaan ze zelfs mee laten beslissen welk eigendom of skigebied, zodat iedereen content is. Doorgaand op die maten: we fixen ook elk jaar de tickets voor Rock Werchter en de bijhorende slaapplaats. We bouwen daar wel iets, zodat we eindelijk af zijn van dat kamperen. Er zal ook een babysit ingehuurd worden, zodat de gastjes gewoon mee kunnen en spelen in den hof, of iets dergelijks.
Wij als koppel zouden een huis bouwen, niet te groot, maar wel enorm schoon met nen hof. De keuken van zijn dromen en de dressing van de mijne. Veel ramen en iemand de ze maandelijks komt kuisen. Er zou zo’n fancy carport aan zijn voor onze auto’s (die dat we hebben zijn goed genoeg, jom) en een brievenbus die past bij het design van het huis. We zouden er een huisnummer aanplakken en onze namen, zo chique in zilveren letterkes en zijn maat zou mogen komen om ons de schoonsten hof te tekenen die bestaat. In dien hof zouden we jaarlijks een barbecue geven, voor iedereen, een groot feest, gelijk Willy Naessens dat doet, maar dan voor de mensen die ons leven maken tot wat het is. We zouden fietsen kopen en een picknickmand, juist gelijk in de films. We zouden reizen en een paar extra lenzen kopen voor de kodak.
We zouden uitzoeken hoe dat in elkaar zit met goede doelen en steun geven. Ik zou een organisatie oprichten die slachtoffers van huisbranden helpt gedurende de eerste paar maanden, een beetje gelijk slachtofferhulp, maar dan enorm op het praktische gericht. Die hen weg wijst in de hel van verzekeringen en hen een oplossing biedt voor tijdelijke woongelegenheid. Die hen helpt met een inboedel vergaren, van een vergiet tot een gsm. Ik zou zaken steunen waar ik in geloof, zoals CharlieMag. We zouden doen wat we nu doen, maar meer en verder, met minder zorgen en druk van buitenaf. Ik zou zoveel en ik zou niets. Ik zou alles en ik zou minder. Ik zou vooral ook hopen dat we gezond blijven en kunnen blijven genieten.
Elke keer dat ik iets van je lees, vind ik je een steeds straffere madam!
En een give-away voor de bloglezers hè
Erewoord! Echt waar.
Blij te lezen dat jij ook zo’n praktische en nuchtere dingen met je jackpot zou doen 😉 ik gun het je van harte!
Gij zijt toch een wijs mens 🙂
Hmm, dit klinkt zo ongeveer als het blogje dat ik voor deze opdracht in mijn hoofd had 😉