Vijf jaar, dat zijn 60 maanden, 1326 dagen en 31824 uren. – Projectblogboek Tip 36

Vijf jaar lijkt zo ver vooruit, dat is ook zo, maar tegelijkertijd weet ik dat het voorbij zal vliegen. Zal er veel veranderen? Het zal wel. We zitten in een tijd van snelle verandering, zeker op technologisch vlak. Wie weet herlees ik deze post binnen vijf jaar wel op mijn pols, of ‘s ochtends op de badkamerspiegel. De technologie is er, ge kunt dat nu al kopen, het is enkel nog niet ‘main stream’. Dat was de tablet ook nog niet, zes jaar geleden, nu krijgt ge dat bij Het Laatste Nieuws. Instagram werd gelanceerd op 6 oktober 2010. Tweeduizendentien. Laat dat maar eens goed bezinken: vijf jaar geleden had ge nog foto’s zonder filters en was instagram iets tussen kilogram en decigram, ofzoiets.

Wat ik wel weet is dat ik, samen met vele anderen nog steeds zal bloggen. Duusd keer is dat al dood verklaard. Elke keer een nieuwe social-media-app gelanceerd wordt is ‘t van dat: bloggen gaat dood. Toen Youtubers begonnen met kanalen werd er gezegd dat vloggen het bloggen ging vervangen. Twitter, hohoho, dat was ook het einde, want Tweeten is microbloggen. Jaja, knuffelt al die teksten nog maar eens die onder uw url staan, want nu zijn ze echt ten dode opgeschreven. Ge zult verwelken, uw views gaan chrashen en ge zult opgeven. Weet ge wat? Schrijft uw voorspellingen over het bloggen op een gele briefkaart en stuur ze op naar iemand die het interesseert, want ik geloof ze niet.

Over wat ik ga bloggen? Over hoe Kanye West reageerde toen ik zei dat hij een schone outfit aan had terwijl hij naast me zat op front row bij Dior. Het was ook zo ge-wel-dig om te zien hoe mijn dochter bemoederd werd door Harper Beckham. En ge denkt dat het allemaal glamour is, maar dat is niet zo, want uw diner bij ‘t Hof van Cleve ligt soms op de maag door de jetlag. Vraag dat maar aan mijn echtgenoot, hij kan ervan meespreken. Wanneer ik echt moe ben weet hij het wel, want dan klaag ik zelfs over het gewicht van de steen in mijn verlovingsring, een Princess cut in gouden band. Nochtans mag ik niet klagen, want onlangs kreeg ik voor ons jubileum drie steentjes in mijn trouwring. Hij is zo lief. Vergeet niet dat hij bij de geboorte van onze dochter die mooie parelketting cadeau gaf. Als ge weet dat Diamond per Tutti en Tiffany mij ondertussen gratis juwelen sturen beseft ge pas echt dat hij het deed uit liefde.

Hahaha. Neen dus. Ik blog nog altijd, maar ik heb meer onderwerpen en dat is maar goed ook, want #projectblogboek is vol-le-dig af! Applaus!!! Er is een dochter en die is soms zo ambetant en dan weer zo enorm schattig. Mijn blogposts variëren van ‘maat, hoeveel kwijl produceren die niet?’ naar ‘Dit is het mooiste kind ter wereld’. Verder hoop ik nog een leven te hebben naast dat kind, in om het even wat. Gewoon iets voor mijn eigen. Ohja, ik heb ook een kuisvrouw en het lief en ik zijn effectief getrouwd. Hopelijk is het huis al redelijk verbouwd en hebt gulder dat allemaal op de voet kunnen volgen, zonder dat ge dacht: “vroeger was ze toch plezanter”. Er is één rubriek die ik dan nog steeds doe, tegen ieders verwachtingen in: Geweldig & Gênant, want de domme stoten blijven deel uitmaken van mezelf en mijn leven. Mocht ik het geluk hebben dit terug te lezen binnen vijf jaar: hoe is ‘t met uw moestuin, jong? Weet ge ‘t nog, in den tijd: uw Albert Heijn potten in de living. Dat waren nogal eens dagen hé!?