De week vloog voorbij en gelijk zo vaak waren we nooit thuis. Vanalles te doen en het plezantste eerst. Zondag de nodige zon opgenomen en nu al aftellen naar het einde van de week. We gaan voor 25 graden zei de mijnheer van het weerbericht. Vijfentwintig graden. Waar zijn die zomerkleren? In verhuisdozen, hoera! Zo weet ik meteen wat te doen volgend weekend. Kleren uit dozen halen en mij verwonderen aan het feit dat ik blijkbaar al weer de helft van de kleren die ik bezit totaal vergeten was. Om maar te zwijgen van zomerschoenen. God weet in welke doos die zitten. Zijne zoon is naar ‘t schijnt eergisteren terug wakker geworden, dus als ge hem ziet, vraag eens of die komt helpen. .
Geweldig
- Baby MC zien lachen en gibberen. Hem eten geven en ermee knuffelen en spelen en lachen, zoveel lachen. Baby MC heeft trouwens onderaan in het midden twee tandjes. Q to the T, y’all.
- Met een ganse hoop kijken naar de Ronde van Vlaanderen bij de maat met het Pinterest-terras. Genieten van het zonnetje, de barbecue en het volk. Het werd zo’n namiddag om in te kaderen.
- Paaseiren krijgen. Overal en veel en van iedereen. Chocolalalalala.
- Dertig reacties genoteerd bij de post van mijn give-away. Crèmekes zijn duidelijk populair.
- Revue Ravage gaan zien met maten.
- Lunchen in Ellis Burger met onze #wijoverdrijvenniet-crew.
Genant
- Een schone outfit uitkiezen om te gaan werken. Toch maar een sjaal aandoen, omdat het precies toch wat fris is. Vertrekken naar uw werk, u parkeren, uit uw auto stappen en u met uw sjaal ophangen aan uw gordel. Quasi tegen de grond gaan en ‘AAUW!’ roepen. Ja, dat elegant zijn zit in mijn bloed. Ik snap dat ge jaloers zijt, maar ge wordt daarmee geboren. Sorry.
- Uw gsm die afgesloten wordt. Gij die denkt: “maar dees is geen waar zu, die rekening is betaald”. Voor de zekerheid toch een keer uw pc-banking bekijken. Merken dat ge het inderdaad betaald hebt, maar aan de provider waar ge twee jaar geleden bij waart en dus niet aan degene waar ge nu bij zit. Geen idee hoe dat komt. Het was dezelfde dag als de bijna-verhanging. Misschien zuurstoftekort in de hersenen? Ge lacht daarmee, maar dat kan dus hé. Een bijna-dood-ervaring is niet om mee te lachen! Na betaling op het juiste rekeningnummer en een kleine interactie op Twitter was alles trouwens opgelost. Ik kan terug bellen!
- Een spelleke (nog altijd dat van Frozen) spelen op uw gsm terwijl ge in de auto zit. Er is een nieuwe ronde en dat is spannend. U goed concentreren. Plots keihard verschieten omdat er een monster op uw scherm komt. Uw gsm uit uw handen laten vallen en een kleine gil slaken. Het lief dat u keihard uitlacht en voor de zekerheid toch maar zegt dat de monsters niet echt zijn. Ge moogt zo oud zijn of ge wilt mensen, als er zo’n gedrocht verschijnt wanneer ge het niet verwacht, dan verschiet ge. Gelukkig zaten we in de auto en viel mijn gsm op mijn schoot. De schade had veel erger kunnen zijn. Dan zeggen ze dat Disney voor de kinders is. Ik ben daar duidelijk nog niet aan toe. Eerst wat groeien.
- Recensie willen zeggen. Recensentie zeggen. U fout willen verbeteren: “re-cen-sen-.., re-se-tie .., re-cen-sen-tie..,” zeggen. Eens goed zuchten en uiteindelijk: “allez, het kreeg een goeie beoordeling in de Knack.” zeggen. In uw auto op weg naar huis oefenen op het woord ‘recensie’ en het de helft van de keren nog verkeerd zeggen. Het dagen aan een stuk de helft van de keren verkeerd zeggen. Overwegen om het woord ‘beoordeelmens’ in gebruik te nemen. Wat is dat zeg? Het is niet de eerste keer dat ik het lastig heb met een woord, maar dit keer is het belachelijk aan het worden. Terwijl ik het hier typ ben ik mij nog aan het verspreken. Dat is ‘t. Ik stel u voor, als woord van 2015: “een beoordeelmens”. Opgelooooost.
- Naar een beurs moeten met uw werk. Afspreken ‘s ochtends vroeg, eigenlijk nog ‘s nachts. Toekomen om 5u30 in Sint-Niklaas met de slapers in uw ogen. Uw baas bellen en te horen krijgen dat er afgesproken was om 6u30. Uw auto parkeren en kijken hoe een uur voorbij tikt. Zo graag slapen en uzelf een uur aan kostbare slaaptijd afpakken. Pijnlijk. ‘s Namiddags heb ik dat zelfs moeten inhalen met een dutje. Deze is mijn fout niet, maar wel die van het lief. Dit is misschien het begin van doofheid en we weten allemaal van wat ge doof wordt. Foei, het lief!
Lol, u ‘Genante’ puntjes zijn precies toch altijd de moeite ze :D. Het maakt u wel héél menselijk :D, ik denk dat iedereen zich er wel in herkent om eens wat te klungelen of te blunderen :D.
Die 25 graden zou voor volgend weekend zijn, niet dit weekend. Dit weekend spreken ze over 18 graden, wat ook al fijn is natuurlijk. Die 25 graden is jammer genoeg geen zekerheid, want weersvoorspellingen en lange termijn is meestal geen goede combinatie. Maar ik duim mee!
Mmh, Ellis Burger. Yumyum.
Heb deze middag aan moeten denken. Ik zou soms ook een vooral geweldig, gênante blogpost kunnen schrijven: ik de auto “I’ve had the time of my life” horen, volume omhoog, keiluid meekwelen. Te warm hebben, het raam naar beneden doen. Op de parking van de Bioplanet rijden en ondertussen vol overgave het laatste refrein meezingen. Vergeten dat het raam naar beneden was en plots de hele parking zien staren.
Je ziet Romina: you’re not the only one 😉
United we stand! Hahaha 😀
Was het maar ‘the time of my life’ dat ik een tiental jaar geleden aan het meebrullen was toen ik, raam naar beneden, stilstond aan de rode lichten … Maar nee, ik had net de kroost afgezet op de lagere school, en die hadden de gewoonte om naar CD’tjes van K3 te luisteren. Dus je raadt het al … ik kreeg zowaar rare blikken omdat ik ‘ik ben verliefd op Leonardo, Leonardo di Caprio’ brulde
Volgens mij heb ik toen het licht op groen sprong zo hard op het gas geduwd dat mijn wagen op 2 sec van 0 tot 100km/u reed !
Ik heb zo eens een halve K3 cd beluisterd voor ik doorhad dat de kinderen niet in mijn auto zaten 😛
Ik stoot minstens 1 keer per week mijn hoofd als ik in of uitstap. Hoe ik het doe, geen mens die het begrijpt
Recensentie… hihi 😉