Er stond een schone blogpost klaar voor vandaag, maar die is voor later deze week. Weet ge waarom? Omdat ik kwaad ben. Wanneer ik kwaad ben, dan durf ik al nen keer te ventileren, zo gaat dat hier. Waarom ik kwaad ben? Zet u neer, pakt u een drankske en meteen ook een koekske, want dit gaat wel efkes duren. De laatste 2 weken (sinds vrouwendag) ben ik de opniestukken en colums aan het volgen over catcalling en ondertussen komt de rook uit mijn oren. Sta me toe om u eventjes bij te benen.
Eerst zei Yasmine op haar blog dat haar naam niet ‘Hey Sexy’ is. De Morgen pikte haar stuk op en er was veel aandacht voor. Vrouwen overal zuchtten en knikten, want wij weten maar al te goed waar Yasmine het over heeft. Iedereen weet dat ge nooit de reacties moogt lezen op een stuk, dus liet ik ze aan mij voorbij gaan. Denkt ge dat ik daardoor gespaard werd? Neet jong, dit is België en het is 2015 dus gaven Marc en Guido hun weerwoord in diezelfde gazet. Ge weet wel, als joviale toffe kerels die u vertellen dat ge ‘het allemaal zo serieus niet moet pakken’. Zeer leerrijk. Iets met Truttenbollen en dat we de hoogste boom in kunnen. Inke las ook de stukken van dat plezante manvolk en gaf ze een weerwoord in Charliemag. De bagger blijft komen en ik ben het zat, net zoals Annabeth (The Styling Dutchman), Amelia Jane en vele anderen. Hier zijn een paar pareltjes uit mijn collectie:
- Ik ben 13 jaar en fiets na de voetbal naar huis. Het is maar tien minuutjes fietsen en ik woon in Ettelgem, dus ook al is het donker na de training, mama vertelde me dat ik niet bang hoef te zijn. Ergens halverwege stopt een witte auto. Een man stopt en roept: ‘Hey’, ik vertraag en hij vraagt of ik wil spelen. Ik versnel terug en rij de stoep op. De man blijft achter me rijden en komt even later terug naast me rijden. Door het raam zegt hij dat ik een mooi meisje ben. Ik ben bang, ik ween en ik ben doodsbenauwd. Hij zegt dat hij me wil troosten. Ik rij op een kleine oprit en bonk op een voordeur, al wenend. Hij rijdt weg. Er is niemand thuis en ik wacht lang voor ik naar huis ga. Die avond kom ik al wenend thuis. Ik heb nooit meer naar de voetbal gefietst.
- Ik ben 15 jaar en doe een vakantiejob in een brasserie aan de zeedijk van Middelkerke. Meerdere keren kletsen/tikken/nijpen mannen in mijn dijen/billen of poep. Er zijn er die mij vertellen dat ik pas drinkgeld krijg wanneer ik op hun schoot zit, of hun een kusje geef. Wreed inventief, allemaal. Wanneer ik er mijn baas over aanspreek zegt hij dat het bij de job hoort. Na die ene maand heb ik nooit meer in de horeca gewerkt.
- Ik ben 20 jaar en sta op een fuif met vrienden. Dansen! Dansen! Dansen! Een vreemde kerel nijpt in mijn kont en ik doe van ‘neen’ met mijn wijsvinger en dans verder. Direct erna grijpt hij in een borst. Mijn vrienden ik verstommen en ik mep zijn hand weg. Hij grijpt me vast, drukt zijn lippen op die van mij en ik gooi mijn drank in zijn gezicht. Mijn vrienden komen voor mij staan en kijken hem aan met een dodelijke blik. Hij druipt het af en in minder dan een minuut is de sfeer kapot. Die avond stapt een maat mee naar mijn auto en volgt een andere ons met zijn auto. Wanneer ik thuis ben en de voordeur heb dicht gedaan stapt de maat die in mijn auto zat in de auto van diegene die meereed. Waarom? Algehele schrik dat ik zou aangerand worden of nog erger.
- Ik ben 24 jaar en zit op TW Classic met een vriendin. We zitten neer ergens aan de bomen en er komt een oudere man op ons af. Hij stopt, staat stil naast mij en ik draai mijn hoofd om. Hij duwt zijn bekken vooruit en zijn kruis komt in mijn gezicht. Automatisch leun ik naar achter en hij komt met zijn hoofd richting dat van mij. Ergens denk ik nog dat hij zich zal excuseren, dat het per ongeluk was, maar hij fluistert in mijn oor dat een ‘geile teef’ zoals ik hem verplicht om zoiets te doen. Hij stapt verder en wij blijven verdwaasd achter.
- Ik ben 25 jaar en sluit mijn winkel. Er komen enkele jongens op mij af terwijl ik op weg ben naar huis. Toen ik mijn winkel afsloot waren ze mij al opgevallen. Snel probeer ik mijn gsm uit mijn jaszak te halen, maar ik ben te laat: ze staan al voor mij. Of ik geen zin heb in een avontuurtje? Met één van hun? Of met de ganse groep? Zij willen mij alleszins wel en maken dat ook zeer duidelijk. Eén van hen zegt me dat de winkel die ik net afsloot de perfecte locatie is, terwijl een ander zich luidop afvraagt of er een kluis in het gebouw is. Zelf twijfel ik. Is dit de dag dat ik verkracht word, overvallen of beide? Op dat moment rinkelt mijn telefoon. Ik denk razendsnel en zeg hun dat het de alarmcentrale is, check-up omdat ik geen bevestiging heb gegeven. Ik neem op met “Oui, Romina. Uhu, je suis la gérante, …” en ze lopen weg. Aan de andere kant van de lijn vraagt mijn moeder wat ik allemaal zit te brabbelen en ik zeg: “Dit gelooft ge nooit, gelukkig belt gij met privénummer, want …”
Vanaf mijn 13 word ik beldigd, bedreigd, … op straat. Hier kunt ge één specifiek geval in detail lezen, mocht ge nog niet genoeg hebben na het lezen van wat hierboven staat. Samen met mij delen andere vrouwen hun verhaal onder #wijoverdrijvenniet in de hoop dat het besef stilaan groeit dat het genoeg is geweest. Het moet stoppen. Ik kan niet niet geloven dat er nog steeds mediakanalen zijn die mannen een podium geven om ons af te schilderen als hysterische wijven terwijl we godverdomme allemaal heel goed weten dat elke vrouw dat soort verhalen heeft en dat ze starten in onze kindertijd.
Allez kom, meent ge dat nu echt? Dat wij Truttenbollen zijn omdat we onze mond open trekken? Omdat ‘nen keer fluiten’ toch helemaal zo erg niet is? Ik weet waar de grens overschreden wordt voor mij, maar ge moogt het altijd een keer verduidelijken vanuit uw perspectief. Kom, zegt mij eens wat dan wel erg genoeg is om te mogen klagen. Iets uit de verhalen hierboven? De kerel die riep dat em onder mijn trui ging voelen? Of een combinatie? Wilt ge het nu een keer duidelijk uitleggen, dan? Op een schaal van één tot Truttenbol: wanneer heb ik als vrouw het recht om ulder duidelijk te maken dat ge uw vuile woorden en uw nog vuilere poten voor uzelf moet houden? Ik ben ne keer curieus. En als ge nu bij uzelf denkt: “Gij vuile femisitische stijve Truttenbol”, moogt ge altijd uw BH of boxer opsturen. Ik verbrand ze wel, samen met mijn vriendinnen. Ge moet maar vragen aan Guido in welke boom wij zitten.
#WijOverdrijvenNiet update: De hashtag ging viraal na deze post (samen met die van Annabeth en Amelie). #WijOverdrijvenNiet kreeg veel media-aandacht en na het stuk van Jeroen Meuleman voor De Redactie kwam Guido met volgende reactie: “en ik ga doen wat hij zegt, mond houden. Genoeg heisa and as said #wijoverdrijvenniet is schrijnend! Helaas”. Wanneer je zo reageert, zeg ik zonder enig probleem: “Tabula rasa, Guido”. Wanneer de kalmte wat is teruggekeerd en ik alles heb kunnen plaatsen vertel ik jullie wel eens het ganse verhaal, in geuren en kleuren, beloofd.
onze officiële website: http://wijoverdrijvenniet.org/
facebook: http://www.facebook.com/wijoverdrijvenniet
twitter: http://twitter.com/geenoverdrijver
Goe gezegd! Het is al een tijdje geleden dat ik er zelf mee te maken had. Meestal had ik dan achteraf een heleboel antwoorden en acties klaar waarvan ik spijt heb dat ik het niet zei of deed. De laatste keer was toen ik met een vriendin iets ging drinken ‘s avonds en daarna alleen naar de auto liep en een groep 16jarige hummeltjes ongevraagd wat opmerkingen over mijn poep begonnen te maken. Man! Wat had ik zin om die pummeltjes eens ferm aan hun oren te trekken. En ‘t gedacht dat binnen 10 jaar mijn dochters bij het uitgaan met zulke sullen te maken krijgen…Tijd dat wij vrouwen misschien eens de handen uit de zakken halen en letterlijk de zaak bij de ballen grijpen met de woorden ‘zoveel gewicht heb ge ook niet in de weegschaal te leggen, als ik van u was zou ik zwijgen!’ Zo gaat dat dan in mijn hoofd achteraf…
Anderzijds hoorde ik deze week op tv een vrouw zeggen ‘Ik zou zo blij zijn als de mannen mij eens nafluiten”…al die onzekerheden toch.
Groot gelijk Romina!
Ik was tot ik mijn vriend leerde kennen heel onzeker en heel naïef. Om dat te verstoppen, kleedde ik me in “sexy” outfits als we uitgingen. En blijkbaar is dat als een free pass voor mannen.
“Ze heeft het zelf gezocht, want ze was uitdagend gekleed en ze had schmink aan” is iets wat ik meermaals heb mogen ondervinden door gasten die dachten dan het ok was om op café met hun poten aan mij te zitten gewoon omdat ik een kleedje aanhad met een decolleté. Zelfs gasten die ik onder mijn vrienden rekende toen dachten er soms zo over. Dat is toch ziek? Wat moeten we dan doen als we buiten komen? Ne vuilzak over ons trekken als we buiten komen zodat we toch maar niemand op een idee kunnen brengen?
Herkenbaar. En het jammere is dat je als meisje/vrouw op den duur begint te denken: dat hoort nu eenmaal bij opgroeien, ik moet gewoon zien dat ik daar gepaste reacties op heb, een pantser ook. Terwijl: ik moet dat helemaal niet, vrouwen zouden geen strategieën moeten hebben om weg te lopen / zich te verdedigen / het zich niet aan te trekken, ze zouden gewoon nooit lastig gevallen moeten worden…
Ik als man zal mij eens komen “moeien”. Dat we als man al eens fluiten of zeggen dat een vrouw knap is. Daar heb ik geen problemen mee. Ook vrouwen mogen dit doen naar een man ;-). Maar dat mannen verder (willen) gaan kan er bij mij als man echt niet in. Ik heb daar nooit de drang toe (gehad). Als man zijnde vind ik dat zelfs beschamend dat er mannen zijn dit dit doen. Wetenschappelijk zal dit wel allemaal te verklaren zijn met verstandelijke vermogen en oertijd, … Maar qua beleefdheid en gedrag kan ik dit moeilijk vatten en appreciëren. Het wordt dan ook tijd dat “echte” mannen hun verantwoordelijkheid oppakken en de gevallen die dergelijke acties doen op hun plaats zetten. Of is dat een illusie dat mannen dat gaan doen?
Laat ons hopen van niet. Al moet wel gezegd worden dat ik schrok van hoe weinig bewustzijn er over het algemeen was. Zelfs bij mijn eigen lief. Hopelijk hebben we daar wat aan kunnen veranderen.
Het was iig niet die ene keer dat een kereltje, tien jaar jonger dan ik, vriendelijk lachend vertelde dat ik een schoon rokje aan had, “madam”. Maar er zijn genoeg andere voorbeelden te vinden en hoe meer posts ik lees, hoe meer ik zelf ook in de pen wil kruipen.
De voorbeelden die jij aanhaalt, kunnen natuurlijk allemaal niet. geen discussie over.
maar ik heb al andere getuigenissen gelezen. en ik, als vrouw, wil de mannen toch ook een beetje beschermen. wij vrouwen overdrijven soms wél. ik kan me voorstellen dat een man in deze tijd soms niet meer weet wat we flatterend vinden en wat we beledigend vinden.
moeten we echt kwaad zijn als een bouwvakker naar ons fluit vanop een veilige afstand? misschien bedoelt die dat gewoon als compliment. (als hij iets over hete tetten begint te roepen, is het een andere zaak natuurlijk…:-))
ik heb ook in de horeca gewerkt. en ik heb collega’s héél heftig zijn reageren op opmerkingen die helemaal niet erg zijn. volgens mij moeten we ook wat opletten dat de balans niet helemaal naar de andere kant overhelt…
(oh god, ik voel verontwaardigde reacties mijn kant uitkomen… :-))
Helaas is het allemaal erg herkenbaar.. Misschien moeten wij als vrouw de mannen ook zo behandelen?
Ik heb gelukkig niet zo’n erge ervaringen als jij; bij mij bleef het altijd “beperkt” tot aanspreken, uitnodigingen om mee met hen naar huis te gaan… Uiteraard ook niet aanvaardbaar, maar – voor mij – wel makkelijker te counteren dan wanneer ze ook fysiek te dichtbij komen. Zaken zoals nagefloten worden, storen mij niet echt en op dat gebied kan ik mij wel inbeelden dat sommige mannen zich misschien afvragen of ze vb. mogen fluiten, want voor de ene vrouw is dat absoluut not done, terwijl anderen zich er niet aan storen. Neemt niet weg dat de voorbeelden die jij geeft duidelijk niet kunnen én dat het niet te begrijpen is dat er mannen zijn die denken dat dat gewoon ok is.
Jezus, Romina… 🙁 ik vrees de dag dat mijn dochter tiener wordt. Misschien ligt het aan mij 😉 maar ik ben redelijk gespaard gebleven van zulke toestanden. In wat een wereld leven wij… niet echt om vrolijk van te worden.
Jezus, Romina,… dat was ook wat ik dacht zeg. Ik moet zeggen dat ik ook gespaard ben van deze toestanden, enkel wat gefluit, maar godzijdank de rest nooit meegemaakt. (ik lees deze post nu pas, door je overzichtspost). Dit is absoluut niet tolereerbaar en ik denk toch dat het merendeel van de mannen dat ook vindt.
Ik heb hier een blogpost over klaar staan. En ik ben te schijterig om die te publiceren. Die steen in mijn maag zit er nog steeds, en voelde ik pas terug toen ik er over schreef.
“laat dit doorgaan, deze zwerm van getuigenissen, laat die niet weer neerstrijken na vandaag, overmorgen weg gestand-upt worden als een klaagkoor van seuten, maar archiveer iedere volgende keer wanneer het gebeurt jouw klote-ervaring op een Twittertegel”
Hoe blij ik en mijn woede zijn met #wijoverdrijvenniet staat genoteerd op http://zoostende.blogspot.be/2015/03/mijneerstetweet.html
Merci, Eva. Duusd keer: merci <3
Ik vind het zo goed dat vrouwen hier eindelijk over beginnen te spreken. Die artikels van Marc en Guido maakte me ook verschrikkelijk kwaad en heb daardoor ook besloten zelf een blogpost te schrijven van iets dat ik al 7 jaar opkrop. Voor de mannen die het kwaad er niet van in zien hoop ik dat er een 2de leven voor hun klaarligt als vrouw of dat ze een dochter krijgen, eens zien of het dan nog minder erg is.
Erg eigenlijk om te lezen dat echt elke vrouw zo’n toestanden meemaakt in haar leven hé. En toch zijn er nog van die idioten die denken dat wij zo’n zaken maar moeten kunnen ‘relativeren’…
Mijn hoop is dat er een bewustwording is, waardoor er een algemeen sociaal gevoel van ‘afkeuring’ komt tegenover zo’n gedrag. Zodat zelfs wanneer de ‘idioten‘ het gaan uithangen er een sociale druk is die het oplegt dat zo’n dingen doen gewoon fout is. Dat de volgende keer iemand in een benarde situatie zit, er omstaanders zullen zijn die ook reageren. En misschien, heel misschien, naar de toekomst toe: dat er een gekaderd beleid en sensibilisering komt.
Wat verschrikkelijk dat je dit al zo vaak mee hebt moeten maken. Met name die keer na je werk.. ik werd er stil van. Je zou bijna denken dat ze je wouden verkrachten.. verschrikkelijk!
Zelf heb ik helaas dit soort dingen vaak genoeg meegemaakt. Sterker nog; toen ik jong was en uit ging dacht ik dat het normaal was dat mannen aan mijn kont zaten. Wist ik veel…
Oh enne ik ben gewoon van het; jij behandelt mij respectloos? Prima dan doe ik het ook. Heb al aardig wat ellebogen in iemand gezichts gepland haha. Eigen schuld. En dan roepen ze ook nog later; ‘Wow reageer niet zo heftig.’ Ja dikke doei. Soms is aanval de beste verdediging. Ze verwachten van een kleine vrouw immers niet dat ze zo tekeer kan gaan.