Geweldig – Gênant 23

Goed nieuws gasten: ik heb ontdekt welke eitjes van de Colruyt/Okay gevuld zijn met mokka. Het zijn de donkergroene. De dag erna gingen we langs bij de Colruyt en heb ik meteen een blaadje met alle uitleg meegenomen. ‘t Is te zeggen, het lief heeft dat gedaan. Dan was er nog mijn bril een paar weken geleden. Weet ge nog? Mijn vorige bril die kapot ging net voor ik op onderzoek moest. Dus ik heb een nieuwe gekocht met oude glazen? In Leuven wisten ze mij te vertellen dat ik eigenlijk al een bril op correcte sterkte mocht gekocht hebben. Soit, deze wordt dus een reservebril eens de nieuwe er is. En ja, ik ben het soort mens dat een reservebril nodig heeft, want ik ga nooit meer aanschuiven bij Club Brugge tijdens regenweer met een zonnebril op mijn kop. Trauma’s. Ge hebt er geen idee van.

Geweldig

• Die eieren van de Colruyt. Wat had ge nu zelf gedacht? Blijft geweldig.
• De serie ‘How to get away with murder’. Dat zit zo geniaal in elkaar dat ge elke aflevering wel eens zegt: “moh wat?”
• Lentekriebels voelen. Lentekriebels bij uzelf en anderen. We zijn er zo hard klaar voor, allemaal.
• Last minute een boek moeten lezen en dus voor een e-book moeten gaan. Een beetje blazen, want op uw gsm is dat toch niet praktisch en op een laptop al evenmin. Dan beseffen dat het lief een tablet heeft. Opgeloooooooooost.
• Een telefoontje doen met uw lief wanneer ge op logement zijn. Elkaar keihard missen.

Gênant

• Soep opwarmen en terwijl ovenbroodjes afbakken. Schoon op tijd de broodjes uit de oven halen en flink laten afkoelen. Soep uitscheppen en genieten van een smakelijk broodje terwijl ge naar de tv zit te kijken. Nog wat soep halen. Nog een broodje eten. Nog wat soep eten. Nog wat voor de tv hangen. Na een uur of twee terug gaan naar de keuken en u bedenken dat het toch zo warm is. Naar de oven kijken. Zien dat de oven nog open staat en 220°C probeert te blazen. Woops. Foutje. Geen paniek, ik heb de verwarming verminderd en de oven uitgezet. En ik maar peinzen dat ik een vapeurke had. Hormonen. Levensgevaarlijk.
• Naar de oogkliniek gaan in Leuven en twee uur lang tests doen. De vraag krijgen of uw ene oog al lang groter is dan het andere. Excuseer? Welk ook? Wat oog? Wanneer oog? Hoe oog? Een beetje verdwaasd kijken toegeven dat ge wel al zoiets opgemerkt had, maar dacht dat het aan de kodak van uw gsm lag. Horen hoe dat een symptoom is van iets-aan-uw-schildklier. Dit keer wel last krijgen van een vapeurke. De huisdokter deed vrijdag een bloedonderzoek en wist mij te vertellen dat er niets abnormaals is. Gelukkig maar. Nu ben ik gewoon het mens met een oog  dat groter is dan een ander, zonder dat er een ziekte mee te maken heeft. Normaal is overrated.
• Tijdens je doktersbezoek uw sokken moeten afdoen. Zien dat ge een donkerblauwe sok aanhebt links en een net-niet-even-donkere blauwe sok rechts. Alles een beetje stiekem doen, zodat de dokter u niet betrapt. Kijk. Voila. Dat komt ervan als ge u ‘s ochtends moet aankleden. Blauw is dan blauw, zonder meer. Wat is dat? De avond voordien alles klaarleggen? Neen, bedankt. Ik leef mijn leven op ‘t randje. Zo ben ik: gevaarlijk. Yolo. 
• Op zondag bezoekjes inplannen bij familie. Dat is nodig, van tijd tot tijd eens binnen springen bij de mensen. Een klapke doen en een tasje kaffie drinken. Enkel was zondag een beetje gedomineerd door luiheid. Het lief zou mijn lief niet zijn mocht hij hyperactief zijn. Niemand verwachtte ons, we gingen langsgaan op goed geluk, dus besloten we de luiaards uit te hangen en thuis te blijven. We gaan volgende week wel kaffielutten. Weet ge hoeveel deugd ons dat heeft gedaan? Veel. Er was wel wat schuldgevoel voor mijn luiheid. Dat heeft zeker 5 minuten geduurd. Als dertiger hoor je praktisch en volwassen en niet lui te zijn. Wel, laat ons maar afspreken dat ik dan 29 blijf, of 20, wat gij maar wilt.
• Het liedje “Hartsvriendinnen“ van Lissa Nogwat. Dit is plaatsvervangende schaamte. Dagelijks passeert het meerdere keren op Radio 2 en die kat raakt maar niet gegeseld. Volgens mij ligt er een toekomst weggelegd voor haar in Guantanamo Bay, als marteltuig. Geloof me, ik besef dat het niet altijd de Foo Fighters kunnen zijn. Mijn muzieksmaak is ook zeer breed, maar dat kattengejank is echt pijnigend. En neen dat is niet grof of erover. Wat grof en erover is, is dat dat meerdere keren per dag moet beluisteren.