Geweldig & Gênant – 22

Er was vanalles gaande de afgelopen week en dat zorgde ervoor dat ik behoorlijk verstrooid rondliep. Soms zo net niet aanwezig genoeg zijn. Ge zijt er wel en ge functioneert, maar dan hebt ge iets voor dat u duidelijk maakt dat het tijd is voor een tuksje. Een lange powernap. Liefst één van 24 uur. Het zijn van die stoten waardoor ge rolt met uw ogen om uw eigen dommigheid. Ondertussen heb ik een goede nachtrust achter de rug, dus laat ons hopen dat de week die komt verloopt met wat meer focus, of besef van tijd. Of gewoon besef van handelen. Ge ziet, ge moet de lat niet altijd hoog leggen, hé.

Geweldig

• Baby MC zit in een hoge stoel aan tafel. Hij zit aan tafel. Nog twee jaar en hij kan meedoen met manillen.
• De tandarts die mij complimenteert met mijn poetsgewoontes.
• De blogbrunch, maar daar vertel ik u deze week meer over.
• Het lief foto’s laten nemen van mij voor een blogpost. Dames, als dienen zijn innerlijke Vanfleteren tegen komt zijt ge nog niet aan de nieuw patatjes zulle. 211 foto’s, alstemblieft.
• Paaseitjes en chocola, overal.

Gênant

• Op uw werk zitten en een boertje moeten laten. Dat stil proberen te doen, want ge zit op uw werk en uw collega’s zitten bij u. Erin slagen uw boer stil te laten om u direct erna te verslikken in uw eigen lucht. Hoesten, naar adem happen en de tranen in uw ogen krijgen. Nog meer hoesten, luider en luider, nu echt quasi wenen en een lopende neus hebben. Subtiliteit. Ge hebt het of ge hebt het niet. Ik heb het niet.
• Na uw werk eten en een telefoontje slaan met maten. Op uw horloge kijken en beseffen dat ge nog een kwartier hebt om op uw lief zijn werk te geraken. Ge hebt beloofd van de tickets te scannen, dus ze rekenen op u. De laatste keer voor uw ogen zien flitsen, toen ge te laat was omdat uw sleutels nog op het toilet lagen. De telefoon dichtleggen, rijden, uw auto ergens smijten en al hijgend toekomen bij uw lief vol: “sorry, telefoon, tijd uit het oog verloren” en hem samen met zijn collega vol onbegrip zien kijken. “Het is toch nog een kwartier? Kwart OVER acht, niet kwart VOOR acht”. Overwegen om ter plekke even kortstondig dood te vallen. Ontelbaar veel heb ik al gescand. Het is altijd kwart OVER acht, maar die dag was het in mijn hoofd blijkbaar veranderd. Het is de eerste keer niet dat zoiets voorkomt, ook. Ja, ik heb Google Calender. Ja, ik heb dat op mail. Neen, het is niet logisch. Ik weet zelf ook niet meer wat ik er nog van moet denken.
• Chocolade-eitjes kopen bij de Okay omdat ge dat verdient. Zien dat er blaadjes bij liggen met een beschrijving van de vuling. Vol enthousiasme 750 gram (omnomnom) kopen en u verlekkeren op degene met mokka vulling. ‘s Avonds in de zetel zitten en eindelijk uw eitjes kunnen eten. Merken dat ge geen blad met uitleg hebt meegepakt. Telkens weer vergeten welke vulling er in welk kleur zit en nooit die met mokka vinden. Allé jong. Eitjes kopen omwille van de uitleg die erbij zit en dan exact dat vergeten. Soms is het leven te moeilijk als volwassene. Wie heeft er dat eigenlijk uitgevonden? We zijn in ‘t zak gezet. Ik wil mijn mama. En zo’n blaadje met uitleg.
• Het lief moet ook afzien zonder een briefje met vullingsuitleg. Hij valt wel terug op mijn expertise als proever voor advies in de goede richting. Dat mag. Ik voorzie hem graag van hulp, zo ben ik, behulpzaam. Het enige probleem is dat ge mij ‘s ochtends niets mag vragen. Echt niet. Mijn leven moet toch een beetje menselijk blijven, vind ik zo, dus zet ik mijn verstand maar op na een half uur. Die ochtend was het lief dat vergeten want hij vroeg wat er in een chocolade-ei zat. Mijn antwoord was dan ook naar het tijdstip: “Huh? Uh? Euhm. Wacht. Ahja. Préparé.”. Het lief bleef een paar seconden stil en bestierf het toen bijna. Serieus. Praliné. Préparé. Dat is allemaal hetzelfde wanneer ge net wakker zijt. Pfrt. Laat me zijn. 
• Iets grappig tweeten naar Ian Thomas. Hij die u retweet en terechtwijst, want: “niet grappig!”. De volledige t(w)eenager fanclub van de tienergod op uw dak krijgen. Er eens goed mee lachen. Uw gsm tot twee keer toe zien crashen door de meldingen. Zot onnozel komen van het lawaai. Merken dat de rust terugkeert na een uur of twee. De boel weer zien ontploffen omdat Ian zijn BFF met 18K (!!!) legitieme volgers uw tweet retweet. Uit pure wanhoop een slotje op uw account zetten gedurende 24 uur. Mor gasten toch! Ge denkt dat ge weet hoe zot zoiets is, tot uw gsm 200 meldingen op een uur moet verwerken. Dan beseft ge dat ge niets weet. Zotte boel. Weet ge hoe effectief die zouden zijn als wapen? Volgens mij moeten ze die inzetten bij vakbondsonderhandelingen. De Ian-Thomas-Fanclub. Die kraken iedereen. Laat het een les zijn voor allen: deheer Thomas I. laat ge het best gerust. Tieners zijn monsters. Ik durf dat toegeven. Gênant of niet.