Geweldig & Gênant – 20

Het was een week van zoeken naar nieuwe routines. Sinds ik van maandag tot vrijdag werk besef ik pas echt hoe kort de weekends zijn. Vroeger was ik in de week een dag vrij en toen verzette ik bergen werk en keek ik nog naar Dr. Phil ook, of kon ik een ganse dag in de zetel hangen en tukjes doen. Oh, tukjes: ik mis jullie #neverforget. Nu is het wel wat anders. Lopen van hot naar her en afspraken nakomen om dan te beseffen dat er nog 10 kilo was ligt, uw schouders op te halen en te hopen dat volgende week beter wordt. Uzelf uitlachen helpt ook, zeker als ge moe zijt. Er is (nog) geen mental breakdown geweest en ik heb nog niet meer dan drie Kinder Bueno’s op een avond gegeten en dat is ook wat waard. Applausje voor mezelf.

Geweldig

• Blogmeeting op 8 maart. Juist gelijk de chatmeetings van vroeger, maar dan versie 2.0, met hippe mensen in plaat van puisterige tieners.
• Complimenten krijgen over mijn nieuwe bril en hem zelf ook echt schoon vinden.
• Mensen die mijn blog vermelden op verschillende plaatsen. Hashtag prinsessengewuif. Wees welkom allemaal. Blijft efkes, hier is namelijk koffie en junkfood.
• Mijn nieuwe portefeuille. Mooi en praktisch, ohmagad, ik word nog volwassen.
• Autoritten met het lief en maten waar ge praat over alles en niets. Nog maar eens tot de conclusie komen dat ge maten voor altijd zult zijn.
• Veel mensen die naar de coiffeur willen! Hoera voor wedstrijden. 

Gênant

• Een avond moeten koken omdat het lief laat werkt. Beseffen dat ge geen geld of bankkaart bijhebt en dus geen lasagne kunnen kopen. Plan B bedenken en u een ganse dag verlekkeren op Aiki Curry Noodles. Thuiskomen en zien dat ge toch geld en uw bankkaart bijhad. Eens zuchten. De kasten afzoeken en beseffen dat er geen Aiki Noodles meer zijn. Eens goed bleiten. Het was een perfect gegaarde combinatie van moeheid, hormonen en hulpeloosheid die me tot tranen dreef. Erna ben ik pasta beginnen maken. Gun mij mijn moment. En neen, dit was geen mental breakdown, dit was een mental zwak momentje.
• Uzelf vermannen en half snotterend water opzetten om pasta te koken. Hulpeloosheid, daar heeft niemand iets aan. Het water opzetten om te koken en wachten. Nog wat wachten. En nog wat meer wachten. Op Viber zagen tegen het lief dat het lang duurt om water te koken. Een snapchat delen om te tonen hoe lang het wel niet duurt om water te koken. Blijven wachten tot het water kookt. Net voor het kookt langs iedere kant uitgelachen worden omdat er geen deksel op uw pot staat. Dat hadden ze nu precies wel een half uur eerder kunnen zeggen hé? Of ik de Jamie Oliver truck met het gekookte water ken? NU WEL, ja. Het water kookte al. Merci, allemaal.  Volgende keer eet ik wel Aiki Noodles.
• Naar uw werk gaan en u parkeren aan de overkant van de straat. Drie uur later naar uw auto gaan en hem niet meer vinden. Een versnelde hartslag voelen om erna te beseffen dat ge uw auto daar gisteren geparkeerd had en niet vandaag. Rustig naar de plek stappen waar uw auto vandaag geparkeerd staat en opgelucht zijn omdat uw mobiel daar ook echt staat. Wist ge dat Citroën C1’s echt goed in de markt liggen? Echt zeker weet ik dat niet hoor, maar ‘t is mijn BoelieBoelie en ik kan me inbeelden dat iedereen wel zo’n coole auto zou willen.
• Naar de bank gaan om wat te regelen en al lachend luidop uw keel schrapen wanneer het lief “neen” antwoord op de vraag gehuwd. De bankbediende die een bondgenoot denkt te herkennen en losbarst in een verhaal over een huis kopen en een kind en dat haar lief het nog altijd niet gevraagd heeft. Haar zus, ja, die is verloofd ja, maar zij? Neen, zij niet, hé. En nu moet haar lief het niet vragen hoor, of ze gaan denken dat het uit jaloezie is op haar zus, en zo is het echt nooit het goede moment hé? Hé? HE? Wel, het was wat awkward voor ons, maar het lag op duidelijk op haar maag en ze heeft nen keer kunnen ventileren. Dat is ook wat waard. Beloof me één ding: wanneer ik een gefrustreerde niet-getrouwde-vrouw wordt moet ge me komen bitchslappen. Het is blijkbaar de enige manier.
• Een hartje proberen te maken met uw twee wijsvingers en twee duimen. Er telkens in klungelen en mislukken tot grote hilariteit van uw lief. Stiekem oefenen in uw auto. Vol gestoef willen tonen dat ge het kunt om dan toch te sukkelen. Hoe kan het dat ik drie winkels simultaan kon doen bollen en winst maken, maar geen hart kan maken met vier vingers? Ik weet het ook niet, volgens mij is het de schuld van de sossen.