Geweldig & Gênant – 19

De week die passeerde was geweldig en natuurlijk ook een beetje gênant, maar het is de negentiende (19!) week dat ik dit doe, dus dat zal u wel niets verbazen. Ergens in de afgelopen dagen kwam ik mijn gelijke tegen. We stonden in de tribune van Club Brugge en de supporters zongen: “Come on Bruges”, waarop hij zei: “Waarom zingen die van komaan broodjes?”. Eindelijk iemand die voorheeft wat ik altijd heb. Het enige wat een beetje tegenviel is dat hij zo’n acht jaar is en het dus schattig is wanneer hij dat voor heeft. Wanneer ik dat heb ik het belachelijk. Zeg mij eens: wat is daar nu eerlijk aan? Niets, zeg ik u. Harde, harde wereld. Oneerlijk ook. Misschien is dat wat overdreven, maar ge begrijpt wel wat ik bedoel.

Geweldig

• Weer een baby bij! Een meisje, mama en dochter stellen het geweldig goed. Mijn maten zijn konijnen, dat ook.
• Werken en los uit uw concentratie gerukt worden door Paul Severs. Dam dam dam, dam dam die …
• De reacties op mijn blogpost ‘tips voor de momenten dat koken u kan gestolen worden’. Zijt er maar gerust in: frieten komen bij iedereen wel eens op tafel.
• Er komt dit weekend een give-away aan. Meetjeslanders, ge zult nog van mij gaan houden.
• ‘Toadn’, dat zijn patatten. Of ‘eirabbels’. En maar neuten over West-Vlamingen.
• Rotverwend worden met Valentijn. Een boeket bloemen, een mok EN chocola-la-la-la.

Gênant

• Weet ge nog vorige week? De koekskes die ik had opgegeten? Awel, toplief als ik ben, terug naar de bakker achter nieuwe Valentijnskoekskes. De dag voor Valentijn hoor ik dit: “Ahja, die koekskes die in uw sacoche zitten voor mij? Die zijn gebroken”. Zoudt ge daar nu niet slecht van komen? Zit die nooit in mijn sacoche want ‘dat is een stort’, behalve wanneer er een cadeau voor hem in zit. Mannen. Deze was zijn schuld, niet de mijne.
• Weet ge nog hierboven? De koekskes die hij gevonden had? Goed lief als ik ben, rij ik dus speciaal naar de Hema achter iets nieuws voor zijn Valentijn. Ja, ik vind dat echt belangrijk, want het ganse jaar door doen wij van die klein dingetjes voor elkaar. Dan doen we het zeker op die dag. Dus ik naar de Hema met mijn bolide, raprap naar binnen en toen is iets gebeurd, ik weet niet echt exact wat, maar het volgende moment stond ik thuis met een nieuwe handtas voor mij en besefte ik: ‘Oh fuck, ik ging eigenlijk feitelijk achter zijn Valentijn’. Toen heb ik de handdoek in de ring gegooid. Het lief: 1000 – 0 :Romina. Serieus. Ik schaam me kapot, hoe kan ik nu zo dwaas zijn? Echt ab-so-luut geen idee van. Zinsverbijstering-door-een-schoon-sacoche, is dat een ziekte? Volgens mij wel. 
• We zijn op de voetbal en het is rust. Het lief en ik staan samen beneden. Niet op elkaar geplakt, maar wel overduidelijk samen. Plots aangesproken worden door één of andere weirdo die dacht: “Die daar, dat meiske wil wel onverstaanbaar gebrabbel horen”. Oogcontact maken met het lief en zien dat die bijna met zijn hoofd IN zijn gsm zit. Dolgelukkig zijn dat de weirdo telefoon krijgt zodat ge het samen rap kunt afbollen. Wie doet dat nu? Weirdo’s. Ja. Wist ge dat al? Voor dat soort gasten ben ik een magneet. Daar staat ge dan hé. Bezig met wanhopig proberen om oogcontact te maken met uw lief en tegelijkertijd vriendelijk en kortaf te antwoorden. Waarschijnlijk zag ik er zelf even onnozel uit. Toch gaan we dit steken op het lief. Hij had me godverdomme maar moeten binnendraaien, ofzoiets.
• “sqdmfkljqmkghqghsqjdfsqf    uerdo!” – “Wat? Baseggio!?”, in de Club Brugge-tribune, jawel. Nu moet ge weten dat het ging over een speler van Club Brugge, met name Izquierdo. Misbegrepen en dus dacht ik ‘Ah, den Baseggio’. Wist ge dat Baseggio een Anderlecht-speler is geweest? Ik dus wel. Geen idee van waar dat kwam, maar het werd precies niet geapprecieerd.  Black-out? Zenuwen? Weet je, ik was gewoon over mijn toeren door de weirdo. Ja, dat was het. Zeker weten. Waar komt dat op neer, dan? Dat ook dit de schuld is van het lief. Stout, stout lief!
• En dan een gouwe ouwe. Niet kunnen komen op het vrouwelijk woord voor ‘commentator’ en dan maar “een dinge, een commentatoreres …” zeggen. Weet ge waarom ik daar niet op kon komen? Omdat het niet bestaat. Goeien bal, Romina. Zucht. Deze is volledig mijn schuld, want zo ben ik. Altijd de verantwoordelijkheid opnemend voor mijn eigen daden.