Geweldig & Gênant – 17

Afgelopen week was een rustige week op vele vlakken. Een laatste week rust, want vandaag heb ik mijn eerste werkdag achter de rug. Het verliep vlot en dat komt daar wel in orde. Het zal drukker worden, maar ik kijk er echt naar uit. Weg van die schoolbanken en eindelijk terug een routine. Weer productiever zijn en mezelf nuttig voelen. Hier doe ik een ganse maand mee met #boostyourpositivity. Deze week schrijf ik een brief aan de 16-jarige ik en zaterdag toon ik vijf foto’s van mezelf. Enfin, ge zult dat wel allemaal zien verschijnen, hé gasten. Het lief zal wel wat meer moeten helpen in het huishouden, maar het is zo’n kanjer. Dat komt heleganst goed, ge zult dat zien. Als hij geen vis koopt, tenminste, want ik weet niet of ik dat aankan.

Geweldig

• Thuiskomen na je eerste werkdag en zien dat het lief de vaat heeft gedaan. Wat had ik ulder gezegd? Een kanjer!
• Keukenhanddoeken krijgen van meme Norma, “Voor in het huizeke, want dat komt altijd van pas”.
• #boostyourpositivity, ik ben echt veels en veels te uitgelaten met zo’n groepsprojecten. Denk aan een enthousiast lachende zeehond en je komt in de buurt van mijn hevigheid.
• Naar de kapper gaan en buiten stappen met een perfect geknipte en gebrushte coupe. De give-away die ik binnen twee weken doe. Ja, ge moogt ook van enthousiaste zeehond doen.
• Praten tegen het lief terwijl ge in de tribune zit van ‘t voetbal, zeggen: “wacht, ik zeg het seffes, ze gaan eerst scoren” en zien hoe ze minder dan één minuut later scoren. Nu nog de lottonummers.
• Robbie Williams komt naar Sziget. Oh yes.

Gênant

• ‘s Nachts wakker worden en horen hoe het lief zalig aan het slapen is. Glimlachen van geluk. Stilletjes opstaan omdat ge naar het toilet moet. De volledige inhoud van uw nachttafel op de grond kieperen. Luidop vloeken. Hoe is het toch mogelijk? Lag die daar zo schoon te slapen en maak ik die wakker. Ge zegt dan nog niet hoe, met een hels gerommel en gerammel. Ocharme, ‘t schaap. Wat een aanwinst ben ik soms toch. 
• Gaan helpen in de keuken van het lokale cultuurcentrum als vrijwilliger. Meekoken voor Rick de Leeuw en zijn band. Genieten van ‘dat’ gevoel in de keuken terwijl je hem live hoort zingen (repetitie). Even later volop bezig zijn en Rick de Leeuw horen achter u, u omdraaien en enkel nog: “wow” kunnen uitbrengen. Knalrood worden en wat giechelen. Geen idee hoe goed gulder mij kunt inschatten, maar ik word niet rap rood en ik sta zelden met mijn mond vol tanden, laat staan van een man die dubbel mijn leeftijd is, maar ohmagod, wat voor stuk twee meter lang testosteron is die kerel niet? De tv doet die echt geen eer aan. Erbovenop is hij nog eens supersympathiek ook. Starstruck, ik. Dat van die wonderen en de wereld. Amaai.
• ‘s Zaterdags onze wekelijkse uitstap naar de Albert Heijn in Holland (15 mins hier vandaan) doen. Controleren of je alles meehebt en als echte grote mensen de inkopen doen. Thuiskomen, de boodschappen uitpakken en eten. In de vooravond merken dat het de voorverkoop van Tomorrowland was. Dat rats vergeten zijn want ge waart commisjes aan het doen. Jong, hoe is dat in hemelsnaam mogelijk? Vorig jaar heb ik daar verlof voor gepakt en nu heb ik er niet eens aan gedacht. Pas uren later had ik het door. Wat is hier gaande? Is dit wat het betekent om 30 te zijn? Gaat het vanaf hier bergaf? Volgende week bij de AH: “Voor mij een kwartje kilo streetcredit, en ja, geef daar maar zegelkes bij”.
• De kar uitladen bij de Albert Heijn, razendsnel en superpraktisch. Alles in volgorde op de band, ge snapt dat wel. Grijpen, leggen, logisch redeneren en u dan kapotverschieten. Het soort van: “whoah!” en terugdeinzen. Beseffen dat ge de daver op uw lijf hebt door vis. Maatjes, meer specifiek. Het lief had die in de kar gelegd en ik had dat niet gezien en dus ook niet verwacht bij het uitladen. Een mens zou van minder doodvallen. Wat ik dacht dat het was? Geen idee, maar blijkbaar verwacht mijn onderbewustzijn zich aan roofdieren, ongeacht waar we zijn. Ook wanneer die onthoofd in een vacuum verpakt dozeke zitten. Misschien ben ik wel een ninja.