De laatste week van de vakantie is voorbij en we zitten ondertussen terug wat in de routine. Alles gaat hier rustig zijn gangetje. Deze week is het thema van de week ‘Mijn Huishouden’. Met hoofdletter, ja. Mocht ge weten hoeveel er hier te doen is zou je het ook met hoofdletter schrijven. Ons mama zou weer fier zijn. De andere kant van de medaille is wel dat we een heerlijke week achter de rug hebben. Zalig zo samen thuis niksen. Zeg eens: wanneer is de volgende vakantie?
Geweldig
- Oudejaarsavond onder vrienden. Geen overdreven feestgedruis, maar op ons gemakske samen genieten van lekker eten en wat praten. Beseffen dat ge ouder wordt en dat oké vinden.
- Nieuwjaarsdag vieren bij Bobonne en erna bij Meme Norma. Genieten van lekker eten en praten met de familie.
- De dagen na één januari uitroepen tot Dag-zonder-schoenen. Ons eraan houden en niets doen. Ik kan u dat aanraden.
- De neefjes die hun handgeschreven nieuwjaarsbrief voorlezen. Zo schoon.
- Mijn pantoffelbotjes met wol in en pomponnekes aan. Nooit meer koude voeten én pomponnetjes. Beste combinatie ooit.
Gênant
- Praten met mensen via de Facebook Messenger app. Op de meest idiote momenten met de meest verschrikkelijke timing ooit een ‘like-duimpje’ versturen. Serieus Facebook. Dat staat rechts onderaan die app en ik doe niets anders of daar per ongeluk op duwen. Alsof groepsgesprekken nog niet moeilijk genoeg zijn in zo’n venster, moet ge van mij nog eens de sociale debiel maken. Damn you, Mark Zuckerberg.
- Een blik Cola openen omdat ge er echt goesting in hebt. Er een goede slok van nemen en het u laten smaken. De rest van het blik laten staan. Grote blikken, kleine blikken, niet normaal. Ofwel drink ik ze uit en wil ik meer, ofwel neem ik één slok en laat ik ze staan. Zo irritant van mezelf. Zeker weten dat het één of andere marketingtruc is van de Amerikanen!
- Kerstkaartjes versturen van mezelf en het lief. Eéntje terug krijgen van iemand met erop: “??? Van een aangename verrassing gesproken!”. Die wist nog niet dat we ondertussen samen in een huis wonen. Woops. Een jeugdvriend van mijn ouders en die heeft geen Facebook. Het is niet mijn schuld dat ons mama en papa niet deftig roddelen over hun kinderen tegen hun maten. Tsss, volwassenen.
- Een boek lezen wanneer het lief aankondigt dat hij gaat slapen. Zeggen dat je nog één hoofdstuk zal uitlezen en dan ook naar bed komt. Drie uur later naar bed gaan en uzelf vervloeken omdat het drie uur ‘s nachts is. Het is een cliché en ik kan er niets aan doen. Ik weet dat, iedereen weet dat. Eén hoofdstuk uitlezen bestaat niet. Toch doe ik het mezelf aan. Sleep is overrated. Ten minste toch tot ik de wekker hoor een paar uur later. Dan is het vloeken..
- Te lui zijn om in bad te gaan. Denken aan het bad laten vollopen, u uitkleden om u erna af te drogen en dan nog eens aan te kleden. Vreselijk. Uiteindelijk na lang gelanterfanter in bad gaan. In bad zitten en te lui zijn om eruit te komen. Denken dat ge u nog moet afdrogen en aankleden. Veel te lang blijven zitten in bad. Ben ik de enige die dat heeft? Of zijn er nog? Iets wat normaal lukt in maximum één uur verandert in een strijd met mezelf die drie uur duurt. Productiviteit is voor losers.
Badje!! Ik kan daar zoooo naar uitkijken!
Maar dat draait hier vaak anders uit dan gepland. Het eindigt meestal met ikzelf en twee kinders die in een lauw bad zitten. In plaats van ik die languit in een veeeeel te warm bad lig te weken…
Maar hé, ik geniet nog efkes van die kleine-meisjes-mee-met-mama-in-een-lauw-badje. Over enkele jaren is het weer helemaal van mij alleen!
oohh, warme badjes…. *kwijl*
Goed voornemen voor 2015: eindelijk dat bad installeren. Het is al zeker 1.5 jaar geleden dat ik nog eens heb kunnen “weken” en het is er aan te voelen. Volgens mij zijn weekbadjes het geheim voor de eeuwige jeugd.
Ik heb niets met baden, ik kom daar altijd te loom en lichtjes mottig uit, wegens véél en véél te warm water, en toch nog altijd een béétje warmer water erbij doen… Geef me maar een verkwikkende douche!
Hmm, warme badjes zijn zalig! Te lui om in bad te gaan ben ik zelden; te lui om er uit te komen daarentegen…
Daarbij zo lang in bad dobberen, lezen en dan in slaap vallen dat tegen dat ik wakker word het water bijna koud is, waardoor het niet aangenaam is om er direct uit te gaan (ah ja, ge wilt toch eindigen met zo’n warm zalig gevoel he). Dus dan wat nieuw warm water toevoegen om dan opnieuw te beginnen doezelen. Circle of my bath life 😉