Oké. Eerst en vooral een heads-up: ik ben ziek, daarom dat het hier wat stil is geweest. Er was de citytrip naar Londen die helemaal was zoals verwacht. We gingen ook naar het Boekenfestijn en zitten tussen het inpakpapier en cadeaus. Weer maar eens het besef dat wij echt een grote familie hebben. Project #kerstruil is volop bezig en ik lijk wel een enthousiaste zeehond telkens iemand iets post. Er is zoveel dat ik ulder nog moet vertellen, maar eerst moet de koorts wat zakken en het snot terug plek maken voor mijn hersenen. Aan het lief zal het niet liggen. Die ontpopt zich tot een topverzorger. Hartjes.
Deze wou ik u toch meegeven. Post 17bis van #projectblogboek. Beja gij, een bis post. Toen ik de inhoud van mijn handtas hier aan jullie toonde kreeg ik reacties langs overal. Hoe kon dat ongecencureerd zijn? Allez, kom. Serieus? Neen. Wel, ikzeghetu: jawel, serieus. Rustig mensen, rustig. Adem. Ik bewaar gewoon mijn rommel op andere plekken. Ook ik ben menselijk. Hieronder, ongecencureerd: mijn jaszakken en portefeuille. Sorry voor de foto die op niets trekt, het is door de mottigheid in mijn lijf.
- Hij wenst me veel succes en houdt van mij.
- Postzegels.
- Een kasticketje. Overal zonder nummer zijn er ticketten van ergens en nergens.
- Voorschrift. Als ik zaterdag nog koorts heb ruil ik dat blaadje in voor antibiotica.
- Nog kasticketjes. Meer kasticketjes. Overal ticketjes.
- Staat niet op de foto. Ik kan niet meer tellen tot aan tien. Absofuckinglutely great.
- Kortingsbonnen keer duusd.
- Kleingeld, altijd.
- Papieren zakdoeken.
- Een envelop om kortingsbonnen in te bewaren, wat ik nooit doe.
- Misschien ben ik wel miljonair?
- Spaarzegels voor de schoonmama.
- Fotostrips van de Gentse Feesten. Die was ik helemaal vergeten, zeg!
Hier lees je al het cools over #projectblogboek – Ge hebt ook nog net genoeg tijd om dat blogboek te kopen voor kerst. Het beste boek ooit. Just saying.
Papieren zakdoeken mag je nooit of nooit wegdoen. Je zal maar een keer zonder zitten in je zak! Dan sta je daar met een drupneus. Neen, zo’n papieren zakdoek, zelfs als hij al goed gebruikt is, heeft altijd nog wel ergens een hoekje of een kantje waarin je kan snuiten…
Haha, Ellen, groot gelijk! 🙂 Romina, bij mij zien er mijn jaszakken, portefeuille én handtas zo uit! (En mijn auto ook…)
Nog een #kerstruil verslagje. Het was top!! Merci daarvoor!
Oef 😉
En ook wel heel hard moeten lachen met je nummer zes!