Geweldig & Gênant – 10

We zijn verhuisd naar ons huis en we hadden op voorhand besloten dat we er eerst enkele maanden in gingen wonen zoals het is en erna pas beslissen qua verbouwingen. Dat houdt in dat je je intrek neemt in het pand zoals het is. Volgens sommigen is dat een geniale zet, want ‘zo leerde het tenminste eerst wat kennen’. Dat zorgt voor zotte situaties, dat kan ik u zeggen. Enkele zal je hier lezen, andere volgen later, in een aparte post, want één ding kan ik u al zeggen: er is inspiratie met hopen. Sorry trouwens, voor de vertraging. Iets met Telenet en drie techniekers, maar kijk: er is internet. Driewerf hoera!

Geweldig

• We zijn verhuisd! Dat wist je waarschijnlijk al, maar toch.
• Vandaag ben ik jarig. Dertig jaar. Zaterdag is er een feest, maar toch kreeg ik nu al een cadeau en bloemen. Rotverwend, zegiku.
• Er is internet. Dag, hallo blog. Ik heb u gemist.
• Alle helpende handen overal. Het zijn er veel en we hebben ze allemaal vuil gemaakt.
• Mijn systeem met verhuisdozen organiseren werkt perfect. Organising is not a crime. It is my weapon. *insert James Bond theme song*
• Het lief die erin slaagt om altijd en overal lekker te koken. Bewondering alom.

Gënant

• Ongesteld zijn en een innerlijke thermostaat hebben die tilt slaat. Mensenlief wat is dat toch zeg? Warm, koud, warm, koud, … Rillen van de kou en puffen van de warmte in hetzelfde kwartier. Moeder Natuur, ge had dat precies toch wat beter kunnen afstellen bij mij hé? Vindt ge dat nu zelf niet?
• Kuisen in het huis en ‘s avonds al bleitend mijn mama bellen: “whaaaah het is zooo-hoo-veeel. Dat zal mij nooit lukken”, inclusief snikken en snotteren. Wat kan ik zeggen? Het leek ook ontzettend veel toen. Er is maar één manier om het gedaan te krijgen en dat is eraan beginnen en verder doen. Kast per kast. Dat lukt wonderwel op die manier, ik had dat alleen niet direct door.
• Opstaan en rap even naar ‘den Action’ gaan. Uitstappen en op de parking van de winkel zien dat ik mijn caoutchouc botten sta. Kakigroen, vormeloos en lelijk. Ja, Meetjesland, zo’n rappe integratie had ik precies niet verwacht. Laat ons afspreken dat er nog hoop is zolang ik geen overal bezit. Of een rode zakdoek met witte bollekes. Of een 4×4 ‘voor het gemak’.
• In de doe-het-zelf zaak staan en de rekken aflopen op zoek naar Terpentijn. Duusd flessen zien met vanalles, maar niets dat ge nodig hebt. Een verkoper hebben die vrijwillig op u afstapt met de vraag: “Hoe kan ik u helpen?”. In de fucking doe-het-zelf zaak. Is u dat ooit al overkomen? Mij nog niet. Nog nooit. Ik wil niet weten hoe hopeloos ik eruit zag. Misschien moet ik volgende keer toch maar nen overal aandoen. Merci wel, mijnheer. Wreed vriendelijk, anders stond ik er nu waarschijnlijk nog.
• Besluiten om te kuisen en starten met Cif. Beseffen dat dat niet genoeg is en overgaan naar allesreiniger met Javel. Uiteindelijk eindigen met pure Amoniak, Javel, Tec7Spray en Terpentijn. Wanneer ik zeg dat het proper zal zijn, dan zal het godverdikke ook proper zijn. Ja gasten, het was voor mij ook een verrassing toen bleek dat er in mij toch een kuismaniak zit. Geef me nog een paar weken om dat rustig te verwerken, want ik weet niet zo goed wat ik met die informatie moet aanvangen. Edoch, geen paniek, mijn grondige hekel voor strijken is er nog.
• In uzelf praten en tegen doden praten. Kuisen en neuten tegen uw eigen dat het toch wel godgeklaagd is. Verder doen en courage geven aan uzelf. Weten dat de vorige bewoonster overleden is en hoe ze heet. Haar luidop vragen waar ze mee bezig was. Iets genre: “Allez Roberta, ziet ne keer? Zijde niet beschaamd. Dju toch, wat doet ge mij aan?”. Doen er nog mensen dat? Zeg alstublieft ja? Alstublieft? Mocht het antwoord ‘neen’ zijn dan ligt het aan de dampen van mijn kuisproducten. Goed spul, ik kan u dat aanraden.