Geweldig & Gênant – 9

Soms ben ik impulsief. Dat houdt in dat ik al eens iets durf zeggen en dan pas nadenk, met alle gevolgen van dien. Het is al beter dan vroeger, maar op een onbewaakt moment kan er al eens iets uitglippen zonder dat ik het wil. Die verhalen zijn goud waard rond de kersttafel. Verder moet je ook weten dat ik een minimuum aan slaap nodig heb om te functioneren. Vroeger (in the good old 20’s) was dat drie uur, nu zijn dat er vijf. Slaap ik minder dan loopt het fout. Goed fout. Dan vergeet je basisdingen zoals je geboortedatum of hoe je moeder heet. Dat is de-wet-van-Romina. Als Murphy zoiets heeft, dan ik ook, want ik ben het waard.

 

Geweldig

• De mails voor #kerstruil zijn verstuurd. Dit jaar zijn er twaalf vreemden die elkaar zomaar iets geven. Ik krijg het daar echt warm van.
• Deze week voor het eerst op de radio: “All I want for Christmas is yoooouuu-uuuu”. Persoonlijk topmoment.
• Reis geboekt naar Zweden voor deze zomer, 15 dagen lang vakantie. Familie in het buitenland, ik kan u dat aanraden.
• Naar de bank gaan voor een brandverzekering en de makelaar zijn/haar verkoopspraatje doorprikken in minder dan drie minuten. Behandeld worden als een volwassene en samen alle Algemene Voorwaarden doorlopen tot in detail. Uw huis dat in de vlammen opgaat heeft zo zijn voordelen achteraf.
• ZATERDAG VERHUIZEN WE! Ahmagad! Een huis. En een hof. Whoah.

Gênant

• Naar tv zien en niet akkoord gaan met wat er gaande is. Roepen naar die op tv om te vragen of die nu echt niet doorheeft hoe rond ze bezig is. Het lief dat luid zucht en zegt dat ze mij niet kunnen horen. Luister, ik weet dat. Ze kunnen mij niet horen, maar wanneer ge meedoet met Masterchef Australia en ik zie wat ge mis aant doen zijt, dan hebde een probleem en dan GA IK U DAT ZEGGEN OOK.
• Naar de cinema gaan met twee topwijven en u amuseren. Tussen de films in rechtstaan om koffie in te slaan. Uw jas aandoen en terwijl een vreemde mevrouw een toek op haar bakkes verkopen. Sorry stamelen gedurende een volledige minuut. Excuseer mevrouw, echt waar. Het spijt me zo. Ik wou u helemaal de djoef-van-de-week niet verkopen. Geen agressief haar in mijn lijf, behalve daar en dan, blijkbaar. ‘t Is de schuld van Katniss. Inspirerend, dat wel. 
• Op school zijn en uw aanwezigheidformulier moeten ondertekenen. Staren naar het blad en denken: “Mijn handtekening? Hmmm…”. Terugbladeren en kijken hoe uw eigen handtekening er uit ziet. Voelen hoe je hersenen klikken. Je aanwezigheidsformulier correct signeren. Victory. Dinsdag was er de marathon van The Hunger Games. De dag erna was er school en ik had maar vier uur geslapen. Give me a break. Vier uur slaap. Wat voor onmenselijke situatie is dat nu? In zo’n geval ben ik al blij dat ik weet dat ik ‘Romina’ heet. Wanneer ik wereldberoemd ben zal ik altijd en overal mijn handtekening zal kunnen zetten. Beloofd.
• Van de hal naar de klas stappen naast een klasgenoot. Uzelf voortslepen en neuten: “Wat is dat hier eigenlijk, maat? De Olympische Spelen? Zo rap dat iedereen wandelt vint.”. Een wildvreemde man horen zeggen: “Ik weet het niet maar gij gaat in elk geval niet winnen”, uw klasgenoot achter u zien die u terecht uitlacht. Kijk, het was diezelfde dag. Gelukkig was het maar een halve schooldag. Ik wil me niet inbeelden wat ik had uitgestoken tijdens een volledige lesdag. Tegen de avond was alles in orde want: tukje. Hoera voor tukjes. Tukjes zijn de beste.
• Een andere dag in de klas, volledig uitgeslapen en goedgeluimd deze keer. De leerkracht vraagt: “Donne moi un exemple d’une entreprise industrielle”. Iemand antwoordt “Sidmar” en dat was correct. Dan zegt de leerkracht: “Donne moi un exemple d’une entreprise de service” en ik zeg super enthousiast: “Villeroy & Boch!”. Drie seconden later besefte ik wat er gaande was en ik zweer u, was er een put in de grond geweest, ik kroop erin. Het gebeurt niet vaak dat ik mij echt schaam, maar dat was toch wel een hoogtepunt. Nuja. Die verkopen servies, en wij zijn aan het verhuizen en Pinterest en de kringloopwinkel en Katrijn. Ja, zij zijn medeplichtig.