Op stap in het Meetjesland.

Ge weet dat ik niet van hier ben en met hier bedoel ik ‘Het Meetjesland’. Ja, dat is met hoofdletter, dat heeft het lief mij geleerd. Langzaam maar zeker vind ik hier mijn draai tussen die vriendelijke mensen en hun taaltje. Wanneer ik mijn weg verlies beland ik in Holland, ge begrijpt dat het dus van groot belang is dat ik zo rap mogelijk mijn weg leer kennen, letterlijk en figuurlijk.

De bakker met de beste boterkoeken, de beenhouwer met het goeie vlees en den Aldi weet ik al zijn, bij een kapper kan ik nog wat hulp gebruiken. Kent er iemand een goeie coiffeur in #9980 of omgeving? Waar ik ook nog hulp kan gebruiken is in het departement ‘vrije tijd’. Het is wel duidelijk dat ik een sociaal beestje ben, geëngageerd ook, maar in ‘t begin is dat echt zoeken. Een boekenclub? Die zal ik waarschijnlijk zelf uit de grond moeten stampen. Wanneer het lief mij meeneemt ben ik dankbaar, maar het kan nogal pijnlijk zijn soms. Zoals die keer dat twee acht jarigen keihard (ja KEIhard) met hun ogen rolden en zuchtten omdat ik “eeuuuhmkweetniet” antwoordde toen ze vroegen met welk merk tractor ik het veld zou omploegen.

De mensen van UiT in het Meetjesland stuurden mij een mail met de vraag of ik misschien iets wou gaan doen en ik mocht zelf kiezen wat. Ik stuurde een antwoord met mijn interesses en vroeg hen of zij iets wilden uitpikken. Spannend! Niet veel later kreeg ik bericht dat er twee kaartjes lagen te wachten op mij in Café Pinguoin voor een Open Mic georganiseerd door Friends Of Comedy. Elke eerste zondag van de maand kunt ge dat beleven en dat kost u (hou u vast) vijf euro inkom en daar zit een drankske in. Zoals ons mama zou zeggen: “doar ku je ni voe sukkeln hé kiendje”.

Wijle dus weg op twee november richting dat roodachtig café over het station van #9900. Om 20u00 ging de Open Mic van start. Een Open Mic dat is simpel. Ge hebt een aantal comedians, die avond waren het er zes, en die doen hun ding onder leiding van een MC. Een MC doet een beetje wat Mijnheer De Burgemeester doet: mensen welkom heten op een wreed sympathieke manier. Wij hadden chance met Domien Vloeberghs, diene mens is wreed goed in deij verkuupn. De zes comedians kregen elk een kwartier en waren grappig. De één al meer dan de andere, maar dat is normaal, want ‘try-out’, geweetwel.

We hebben daar een kleine twee uur gezeten en ons geamuseerd. Het is daar gezellig en ze hebben er goei koffie ook. Er is niet overdreven veel volk en dat zorgt dan weer voor een aangename sfeer. Ik ben content dat ze me naar daar gestuurd hebben, want uit mezelf had ik zoiets misschien nooit gedaan. Merci, UiT in Meetjesland, voor de plezante avond en mij weer een stukje Meetjesland te leren kennen. En of ge er nu al lang woont, of nog maar net, of errond zweeft aan de rand, ga eens naar die site kijken. Het Meetjesland is zowaar een poel van leute maken en ‘t zou plezant zijn moest ge meedoen.