Geweldig & Gênant 7

Deze week is het een beetje vanalles door elkaar, geen anekdote die meer uitleg nodig heeft. Veel gebeurd ook, ge zult zien, ik heb weer veel om fier op te zijn </sarcasme>. Wel terugkerende zaken natuurlijk, want ik hou nu eenmaal van regelmaat. Wablief? Dat van die ezel en die steen? Zie ik eruit als iemand die aan zo’n rages deelneemt? Ik dacht het niet, neen. Plus, ik heb nog dingen weggelaten omdat deze blogpost anders te lang ging worden. Geef toe, je kan niet anders dan mijn talent bewonderen.

 

Geweldig

• Er verscheen een foto op Facebook van Baby MC. Niet zomaar een foto, neen. Een foto van de baby in tiniminibabyzwemshorts. Cuteness overload!
• Een sjaal krijgen, zomaar. Cadeautjes, hoera.
• Horen van mijn schoonmama dat Meme Norma mijn blog leest. Hoe dan, zo zonder pc? Dat wordt afgeprint en bezorgd aan haar. Hartjes en liefde.
• Toneel in het dorp. Tegen mijn goesting vertrekken want ik zat zo goed in de zetel. Tegen de verwachtingen in mij supergoed geamsueerd, heerlijk.
• Meetjeslands leren: “Zijn poart stoat op de buize”. Vrij vertaald: “Je go ze vet wel nog kriegen”.
• Pannenkoekenfeest. Daar volgt later deze week meer duidelijkheid over, maar nu al het event van 2014: mijn pannenkoekenfeest!
• Louis van Gaal zijn persconferenties en interviews voor Manchester United. Ik hoop oprecht dat hij nog jaren trainer blijft in het Verenigd Koninkrijk. Een kleine bloemlezing uit zijn interview van eergisteren:
  “You cannot do what you did with the second yellow card”
  “It is not always that I follow always what I have said”
  “The shoulder is out, you never know how long that will take”
  “I don’t cry for that but it is sometimes difficult”
  “That’s not very smart, that can I say”

Gênant

• Het was hier weer hormonenweek. Weet je wat dat zoal inhoudt? Ik die van ontroering ween bij het kijken naar Safety First. Het is Safety First. Laat dat eens bezinken? Erna moest ik lachen en wenen omdat ik besefte dat ik bij zo’n programma geweend had. Soms versta ik mijn eigen niet. Kinder Bueno’s verstaan mij. Kinder Bueno’s verstaan alles. 
• Foto’s nemen van het lief in bed met een slaapkop. Hem uitlachen en zeggen dat ge chantagemateriaal hebt. Zien dat er geen memorykaart in de kodak zit. Terecht uitgelachen worden door het lief. Eigen schuld, dikke bult. Ik garandeer u één ding: wanneer het lief zijn payback zal nemen zit er een kaart in die kodak. Goed bezig, Romina. Goed bezig.
• Verloren rijden en verloren lopen, nog één van mijn stokpaardjes. Overal en altijd gedesoriënteerd. In school zeggen: “Ik ga rap even naar het ander lokaal achter een blad uit de printer” en dan een kwartier verloren lopen en verkeerde lokalen binnengaan. Uiteindelijk uw lokaal terugvinden aan de hand van koffiemachines. Ze doen daar veel hoor bij de VDAB. Ik ben terecht gekomen in volgende lokalen: “Lassen”, “iets met tuinieren”, “Duits” en zowat honderd bureaus. Alles trekt daar ook op elkaar. Iedere gang, ieder lokaal en zelfs de planten. Het was maandag. Nuff said. Gelukkig wist ik dat ons lokaal (de PC POOL) bij een modern koffiemachine staat. Coffee saves the day, once again.
• Bloggen voor een blogestafette. Mensen vermelden en drie dagen later beseffen dat ge iemand vergeten zijt. Tot dat besef komen terwijl je in bed ligt. Uzelf uitlachen omdat je in bed ligt te denken aan andere bloggers. Sorry! Om uw woorden te gebruiken: soms ben ik een ‘vergetelhoofd’. Verder kan ik ie-de-reen garanderen dat ze er niet aan te pas komen in bed. Geen idee wat er toen gaande was. 
• Ergens heen gaan en willen aantonen dat je een BV herkent. “Kijk daar, dingske daar, van dingske, allez geweetwel.” Luister, zelfstandige naamwoorden zijn van tijd tot tijd al moeilijk genoeg. Waarom zou je denken dat ik namen van mensen onthoud? En trouwens, die zijn ook maar normaal. Allemaal gewone mensen, behalve de Spice Girls. Zoals iedereen wel weet zijn die vijf samen een Wereldwonder.
• De winkelkar wegzetten aan de Colruyt. Het regent superhard, dus vlugvlugvlug. Het lief roept nog iets genre: “maar gaat langs daar!”. Ik ben een snelle en dus al onderweg. Even later heb ik het door, want ik kom aan bij een fietsenstalling, geen zet-hier-uw-kar-kot. Misschien moeten ze bij de Colruyt eens duidelijkheid scheppen. Of misschien moet ik eens goed luisteren wanneer het lief iets naroept. Heel misschien. Ik hou het bij de Colruyt zelf. HET IS UW FOUT, COLRUYT!
• Toekomen op school en u klaarhouden om rap het gebouw binnen te stormen want het regent. Sleutels? Check. Handtas? Check. Boekentas? Check. Deur open, deur toe en al lopend de deur sluiten. Winning! ‘s Avonds na een ganse dag regen terug bij uw auto komen. Uw gordel tussen uw deur zien zitten. Bij thuiskomst een doorweekte linkerheup hebben. Vrouw zijn, het is me wat. Handtas, sleutels en godweetwat dragen. Uw kapsel en make-up niet doorregend willen zien. Huh? Paraplu’s? What is this thing you talk about?