Er was eens een blogboek

Mijn lief kent Kelly en het was niet meer dan logisch dat wij een boek kochten toen zij er eentje schreef. Het boek ging over bloggen, zij is zowat de Jennifer Lawrence van het blogland in België. Grappig, schoon en awards in de zakken. We wachten vol spanning op de gelekte naaktfoto’s.

Jaren ben ik zelf een fervent blogster geweest, maar toen mijn beste maat stierf en mijn (t)huis volledig in de as opging had ik het ermee gehad. In drie maanden tijd stond mijn leven op zijn kop. Ondersteboven en binnenstebuiten. Later vertel ik u daar allemaal meer over, maar we moeten elkaar eerst wat leren kennen hé. Het kriebelde al langer om terug te beginnen met bloggen, en het blogboek was het laatste duwtje dat ik nodig had.

Ik heb altijd dezelfde blog gehad, op verschillende plaatsen. Eerst op Tripod (da’s uit den tijd dat het internet kraakte), dan op Skynet en uiteindelijk via WordPress, zoals nu weer. Ieder mens met een getraind oog zal zien dat dit niet überprofessioneel is, maar dat hoeft voorlopig ook niet. Zakens voor later, zegt.

Wel. Op dit moment is mijn leven spannend. Geen kinderen, wel een lief. Een eigen auto. Naar het schijnt is er ook iets gaande met de aankoop van een huis en ik heb beslist om na een carriere van acht jaar te stoppen om mij te gaan herscholen. Saai zal het alvast niet worden.

Tgoh. ‘t Is best wel spannend hé? Voor mij toch. Voor u ook? Natuurlijk wel, ik ben jullie niet vergeten hoor. Hoe kan dat ook? ‘t Is gelijk dat het gisteren was.